Макун дароз ба зери сипеҳри пои густох

Ки кардаанд барои касе баланди ин кох

Аҷаб ки коми худ аз осмон туоне дид

Ки кӯтаҳаст турои дасту мива бар сари шох

Асар надорад ҳар чанд гӯши гардун ро

Ба даст нола даридем пардаҳои смох

Сироятӣ ба дили нозуки ту натавонад

Агар чаҳ гиряи ман санг мекунад сӯрох

Гулӯии шишаи қисмат чу танг шуд файёз

Чаҳ нафъ дорад агар доман хамаст фарох