Ишқи ту андари дилами шох кунун ме занад

Вази дили ман сабрро бех кунун ме кунад

Аз сари майдони дили ҳамла ҳаме оварад

Бар дар айвони ҷони марди ҳамеи афканд

Ишқи ту ақли марои кӣса ба собӯн зада аст

Ва омада то ҳушро хона фурӯшӣ занад

Даври фалак бар дилам кард зи ҷавр ончӣ кард

Хуии ту низ аз ҷафои ёрӣ ӯ ме кунад

Бо ту зи дасти фалаки хира чаҳ нолам аз онк

Ҳаст дурустам ки пеши пой ба раҳ нашканад