Он яке воъиз чу бар тахт омадӣ
Қотеъони роҳро доъӣ шудӣ
Даст барме дошт ё раби раҳми рон
Бар бидону муфсидону тоғён
Бар ҳамаи тсхркнони аҳли хайр
Барҳамаи коФрдлону аҳли дайр
наменакардӣ ӯ дуо бар асФё
наменакардӣ ҷузи хабисонро дуо
Мар варо гуфтанд кин маъҳуд нест
Даъвати аҳли залолат ҷӯад нест
Гуфт некуии азинҳо дида ам
Ман дуоашони зини сабаб бгзидаҳ ам
Хбсу зулму ҷавр чандон сохтанд
Ки маро аз шар ба хайр андохтанд
Ҳар гуҳӣ ки рӯ ба дунё кардамӣ
Ман азишон захму зарбати хўрдмӣ
Кардамӣ аз захми он ҷониби паноҳ
Бози оўрдндмии гиреҳгон ба роҳ
Чун сабаби сози салоҳ ман шуданд
Пас дуоашон бар манаст эй ҳӯшманд
Банда менолад ба ҳақ аз дарду неш
Сад шикоят мекунад аз ранҷи хеш
Ҳақ ҳаме гуяд ки охири ранҷу дард
Мари турои лобаи кунон ва рост кард
Ин гила зон неъматӣ кун кат занад
Аз дар мо давр ва матрудат кунад
Дар ҳақиқат ҳар адуи доруии тест
Кимиёу нофеъу дилҷӯии тест
Ки азуи андари гурезӣ дар хало
Истионати ҷӯӣ аз лутфи худо
Дар ҳақиқати дӯстонат душман анд
Ки зи ҳазрати давр ва машғӯлат кунанд
Ҳаст ҳайвонӣ ки номаши ашғрст
ӯ ба захми чӯби зафту лмтрст
То ки чӯбаш май занӣ ба ме шавад
ӯ зи захми чӯб фарбеҳ ме шавад
Нафаси муъмин ашғрӣ омад яқин
Кӯ ба захм ранҷ зафтаст ва самин
Зини сабаб бар анбиёи ранҷу шикаст
Аз ҳамаи халқи ҷаҳони аФзўнтрст
То зи ҷонҳо ҷонишон шуд зафт тар
Ки надиданд он балои қавм дигар
Пӯст аз дору балокаш ме шавад
Чун адими тоиФӣ хуш ме шавад
Варна талх ва тез молидаӣ дарав
Гандаи гаштии нохушу нопоки бӯ
Одамиро пӯсти номдбўғи дон
Аз рутӯбатҳо шудаи зишту гарон
Талху тезу молаш бисёр даҳ
То шавад поку латиф ва бо фара
Вар наме туоне ризои даҳ эй айёр
Гар худо ранҷат диҳад бе ихтиёр
Ки балои дӯст татҳир шумост
Илм ӯ болой тадбир шумост
Чун сафо бинад бало ширин шавад
Хуш шавад дору чу сиҳҳат байн шавад
Барад бинад хешро дар айни мот
Пас бигӯед ақтлўнӣ ё сқот
Ин ъўон дар ҳақ ғайриӣ суд шуд
Лек андари ҳақи худ мардӯд шуд
Раҳми ӣмонии азу бибрида шуд
Кин шайтонӣ бирав печида шуд
Коргоҳи хашми гашту кини варӣ
Кӣнаи дони асли залолу кофарӣ