Илоҳӣ шод бидонам ки аввал ман набудам ту будӣ , оташ ёфтанӣ бо нур шинохтан ту омехтӣ , аз боғи висоли насими қурб ту ангехтӣ , борони ваҳдоният бар гирди башарияти ту рехтӣ ба оташи дӯстии обу гули сӯхтӣ то дидаи ориф ба дидори худ омухтӣ

Гар рӯзи висоли бози байнами рӯзӣ

Бо ӯ гилаҳои рӯз ҳиҷрон накунам