Илоҳии он рӯз куҷо бозёбам ки ту маро будӣ ва ман набудам то бон рӯз нарасм миёни оташу дӯдам агар ба ду гетии он рӯзро бозёбам бар судам ва агар буд ту худро дарёбам ба набӯд худ хушнӯдам