Арғавонаст ки бо ғолияи омехта Эй

ё ки бар барги самани сунбултар рехта Эй

Шаҳр бар ҳам зада ошӯби ду чашми сияҳат

Ин чаҳ фитна аст надонам ки барангехта Эй

Нест дар турраи хубон ба ҷуз аз фикри хато

То кӣ эй дили ту дар ин силсилаи овехта Эй

Номи ағёр шудаи зикри лаби ширинат

Ин чаҳ нӯшаст ки бо неши даромехта Эй

Лоҷарами мардуми чашмони ту бемор бимонад

Бас ки машк аз хами зулфин сияҳи бихтаҳ Эй

Мазҳари нури алигар нае фитнаи шаҳр

Зобрўони теғи дӯдам аз чаҳ броҳихтаҳ Эй

Роҳ бар авҷ ҷалолаш набарӣ ошуфта

Гарчи ҷбрили шӯии боли фурӯрехта Эй