Чаҳ аўФтод ки аз мо канора гир шудӣ

Бқиди улфати бегонагон асир шудӣ

Гунаҳи здўст гирифтан агарчӣ айн хатост

Ту дар кабӣра аз ин ғифлат кабӣр шудӣ

Агар бхўни ду олами ту панҷаи олоӣӣ

Сазад ки ту сабаби хайри бас касӣр шудӣ

Ту қадар худ бишнос эй каманди зулф нигор

Ки баҳри ғолияи соӣӣ меабир шудӣ

Ҳисоби хайли асирон ӯ нахоҳӣ кард

Ту эй Уторид агар бар фалак дабир шудӣ

Бкштгони дигар фахр кун ту куштаи ишқ

Чаҳ ғами зкштаҳ шудан чун шикор шер шудӣ

Чу соҳиби ҳурмати кишти ҷой шиква намонад

Ту эй кабӯтари дил каз ҳадаф бтир шудӣ

БтФӣ ар бдбстони ишқи шогирдӣ

Боўстодии мардуми ҳаким пер шудӣ

Гар масири қамар ақрабаст он хами зулф

Бигӯ ту ақраб аз чаҳ қамар масир шудӣ

Агар на бодия каъбааст машйати ту

Чаҳ воқеъаст ки эй хори ту ҳарир шудӣ

Дамади згФтаҳи ошуфтаи замирон эй зулф

Муҷовираш чу ту дар парда замир шудӣ

Ганаӣ ҳар ду ҷаҳонат диҳанд дили хўшўор

Агар бдргаҳи шоҳи Наҷаф фақир шудӣ