Ҳоҷатӣ ҳаст маро бо ту агар узр наёрӣ

эй сабои хок дар ёр биорӣ ту зи ёрӣ

То кӣ он лаъли шкрбор ба коми дили ағёр

Намакам чанд ба доғи дил хаста бигзорӣ

Ташнаи бодияро ҳолати сироб чаҳ донад

Раҳми афтода ба фитрок кун эй онкии саворӣ

Нофа ?ут чистгар эй чеҳраи ту худ моҳи мунирӣ

Ҷои бмоҳти зчаҳ эй зулф агар машки тторӣ

Даврӣ аз чашмтар ман чаҳ кунӣ эй гули боғам

Ту гулӣ ор макун ршҳаҳи борони баҳорӣ

Раҳм бар ҳолати бемордилон эй лаби нӯшин

Чун зи унноби алоҷи дили сўдоздаҳи дорӣ

Ваа ки дар ҳалқаи чавгон батон роҳ наёбӣ

То ки чун гӯии сирриро ба иродат насипорӣ

Набӯд ҷуз ба дар дайри Муғони роҳ ба ҷоӣӣ

Шояд ар домани мақсӯд дар ин раҳ ба кафи оре

Дӯзахам бе ту биҳиштасту гулам бе ту буд хор

Нест чун рӯзи фироқам ба даврони шаби торӣ

Туъмаи тӯтии мадҳи алии он мазҳар ҳақ аст

Аз неи калаки ту ошуфтаи шукр ҳар чаҳ баборӣ