Шаҳрӣ буд нкўӣӣу ҷонои тўоши дарӣ

Фарзанди ҳасану ишқ ва ту бар ҳар ду модарӣ

Ишқам нишаст дар дилу ақлам фирор кард

Ореи ду подшоҳ нишоед ба кишварӣ

То ҳаст манзари дилу дидаи мақоми дӯст

Ҳошо ки ман назар бигушоем ба манзарӣ

Дидам ки Хизри ҷом ба кафи сӯии майкада

намерафт то бадал кунад ӯро ба соғарӣ

Зарротро вуҷӯд чаҳ дар пеши офтоб

Мо ғайр дӯст ҳаст надидем дайгарӣ

Ҳастӣ гул ар кулолаи з сунбул фиканда гул

Сарвӣ агар ки сарви з гул оварад барӣ

Кавсар ба ҷанби чашмаи нӯши ту қатра Эй

Хуршеди пеши тобиш рӯй ту ахтарӣ

Мулкӣаст хўбрўӣӣ ӯро ту моликӣ

Баҳрӣаст офариниш ӯро ту гавҳарӣ

Мнсўрўори дорӣ агар сари ҳақи басар

Дорӣ буд муҳаббати онҷои бабри сиррӣ

Ошуфтаро калла нау сари суда бар сипеҳр

То сохтаи зи хок дар шоҳи афсарӣ

Шоҳои тўӣӣ ки иллати эҷоди олимӣ

Шоҳои тўӣӣ ки вориси тоҷи паямбарӣ