Морости дӯсти як ду ҷаҳон ҷумла душмананд

Як синаи пеш на ҳамагар тири мизннд

эй сарви сарфароз ки дар боғи дилбарӣ

Озоди халқу дасти таъаллуқи бдомннд

Бигузар бсўмноти ту бут рӯй сими тан

То нақши бути збткдаҳи куффори бркннд

Марҳам аз он ду лаби матлаби дғдори ишқ

Кинон бзхми халқи намаки мипрокннд

Гуфтам чаҳ пешаанд ду чашмат бғмзаҳ гуфт

Эшон барои куштан мардум муайянанд

Лабрез шуд збодаҳи ишқи ту ҷоми дил

Бар гӯи бшиху шаҳна ки он ҷом башикананд

Номи ту баради мутриб ва дар базми суфиён

Ман гӯш бар самоъу ҳамаи чашм бар мананд

Ошуфта аҳвалон нашносанд сари ҳақ

Шояд агар бидида Аҳмад назар кунанд