Соқиои бода ки айём тараб ме ояд

Шавқ дар дили зи паии лаҳв ва лаъиб ме ояд

Зодаи зуҳд ва риё нест ба ҷузи мотами ғам

Нозами он об казу буи тараб ме ояд

Навҷавонон ба киришмаи дили перони бибаранд

Ишқу перии зи миннат аз чаҳ аҷаб ме ояд

Сабаби мастии мо партави соқист ба ҷом

То нагӯйӣ асар аз об ънб ме ояд

Духтари рузи адаби омухти зи чӯби андари хам

Зони паии тарбияти аҳл адаб ме ояд

Парда бигирифт ки то пардаи сӯфии бадарад

Солик аз роиҳа ӯ ба талаб ме ояд

То битобад ба шабистони ҳарифон чун хур

Лоҷарам дар бар риндони ҳама шаб ме ояд

Давра умр кунад тоза ба мисатон арча

Ҷомро ҷон ба ҳамаи давр ба лаб ме ояд

Ҳарчӣ роҳаст ба олами насабу ном валек

Ба ҷуз аз ишқ ки беном ва насаб ме ояд

Гар мусаббиб ба ҷаҳонаст худованди ҳаким

Ишқ дар олами асбоб сабаб ме ояд

Ишқи сармад чаҳ буд матлаъи анвори азал

Ки гуҳии мазҳари асмо ва лақаб ме ояд

Гоҳи сайфи аллоҳи мслўлу гуҳии боби аллоҳ

Гоҳи ошуфтаи алии мейр араб ме ояд