Соқии зи ҷоми кашф аз ин роз ме кунад

Кобўоби хайри пери Муғон боз ме кунад

Мнсўрўор мекашадаш бар фарози дор

Онро ки мейри ишқ сарафроз ме кунад

Мардӯд ҳар дараст ва буд хор ҳар назар

Онро ки пери майкада эъзоз ме кунад

Рӯй ниёз мо набӯд ҷуз ба кӯии дӯст

Бигзор то замона ба мо ноз ме кунад

Ҳошо ки ранг ва бе ту дар дайгарӣ буд

Худро агар ки гул ба ту анбоз ме кунад

Доне чаҳ кард бо дили ман лашкари мижа

Бо съўаҳи ончии чнгл шаҳбоз ме кунад

Ошуфтаи ҷои зулф ту гирад зимоми хуср

Итнобро ба дил чаҳ ба эҷоз ме кунад