Зулфи ту то гирифтаам бо ҳама дар кашокашам

Холи ту то гузидаам ҳиндӯии дил дар оташам

Аз намакин лаб туам бӯда ғизои рӯҳу бас

Гирадам он намак агар ман намак дигар чашм

Мастам ва нест дарди сар то ба сабоҳи маҳшарам

То лаб май параст ту дода шароб бе ғашам

Бода нахурда чашми ту мастӣ ӯст аз куҷо

Ва аз асараши аҷаб ки ман бода нахурда сархушам

То ки ба пардаи даруни нақш нигор карда ам

Рашк нигорхона шуд ин суҳуфи мунаққашам

Не зад лоф аз шукри хомаи зи васфи он даҳон

Гуфт хаҷал наме шӯй аз суханони дилкашам

Ман ки ҳадиси ишқро шарҳ ҳазор гуфта ам

Пеши лаби ту ғунчаи сони бастаи даҳону хомшм

Ишқ ту гуфтам аз серуми марги магари буруни барад

Хок шуд устихонам ва ишқ нашуд фаромӯшам

Хасм агар чаҳ шх камон карда камӣн ба қасди ҷон

Тири влоӣ Муртазо ҳаст ниҳон ба таркишам

Гуфт ба зулф ӯ дилам аз чаҳ мушаввашӣ бигӯ

То ту ба ҳалқаам дарии ошуфтаи ман мушаввашам

Аз асари шароби ту вази рух бе ҳиҷоби ту

Огаҳам арча волҳми оқилам арча бе ҳшм

Лоф мазан зи меҳру ма каз хами турраи дўто

Ҳалқаи бгши меҳр ва ма карданигор маҳвашам