Ман ки натавонам ҳавасро пой дар домани кашам

Кӣ тавонам ишқро дастӣ ба пиромни кашам

Гар арӯсони чамани пешат ба хӯбӣ дам зананд

Аз қафои беруни забони ҳарзаи сӯсани кашам

То мисамро зар кунад эксирсозӣ дар куҷост

Рӯй онам нест то худ миннат аз оҳани кашам

Ман ҷам бехотамам бар маснади иқлӣми фақр

Хиҷлат аз бехотамӣ бояд зи аҳрӣмани кашам

Ишқами андари синау дили тобеъи нафаси ҳаво

Дӯстами ҳам коса ва ман бода бо душмани кашам

Чашми шоҳдбоз ва дил шуд мубталои ин ва он

Нафас дар исёну фардои ин ғаромати ман кашам

Раҳматӣ эй ишқ то кӣ ман барам миннати зи ақл

Охир эй ҷони ҳимматӣ то чанд бори тани кашам

Ҷилвае эй Юсуфи мисрӣ ки шуд чашмами сифед

Чанд бояд интизори буии пероҳани кашам

Аз сари ошуфта ба гардан миннатӣ бошад маро

То ба зер . . . Меҳри Муртазои гардани кашам