эй сайди нигоҳи ту дар чину хутани оҳӯ

Вои ғолияи бӯи мӯят чун нофаи ту бар ту

Хуршед наад ҳар рӯз бар хоки дртўи рӯ

Машк хутанӣ гирад аз чини ду зулфати бӯ

Бо чашмаи хур эй моҳи як рӯзи муқобили шӯ

То оина вааш гўӣии айбаши ҳамаи рӯбарӯ

Нархи шукри хандаи он хусрави ширини барад

Гесуаши сар Фарҳод овехт бтори мӯ

Аз чанбари он гесуи сари тофтаи каси ҳошо

Кандар хами чавгонаши хуршед фалак шуд ва

Аз ании анои аллоҳи дами оншўх назд ҳайҳот

Чун шуд шаҷари синои як партави ҳасан ӯ

Гар мадҳ алӣ гуяд бишинав сухани мутриб

Воъиз кунад ар манъат машну сухани бдгў

Чун хоҷа Карим омад ғам нест тиҳии дастӣ

Некаст марои маъшӯқгар зиштам агар некӯ

Ошуфтааму шайдо бепарда ва бе парво

На саъдӣ ва на ҳофизи салмони ниму хоҷу

Гар шеъри маро миқдор набӯд бар донишвар

Қалбаст зарам аммо шуд сикка ба ном ӯ