Овардаанд ки туркӣ аз маҳалла ӣ шаҳрӣ мегузашт , ногоҳ гузариш бмсҷдӣ афтод , дид ки воъизӣ мавъиза мекард . Баъд аз онкии халқ бисёре ҷамъ шуданд он тарк дар миён мардум бинишаст ва он воъиз мавъиза мекард ки толибони илм аз маънии он оҷиз буданд , мъҳзои он тарк баҳоиҳои гиря мекард , баъд аз онкии мардуми мултафити он ҳолат шуданд аз ӯ астФсор намуданд ки гиря ӣ ту аз чаҳ чизаст ва аз чаҳ ҷиҳатаст ? . Гуфт : эй бародарон ! банда дар сари ҳади гила ӣӣ дорам ва дар миёни он гила бизӣ дорам ва он бузро бисёр дӯст медорам ва муддатӣ мешавад ки ман дар ин шаҳрам ва он бузро надидаам улҳоли бойени воъиз нигоҳ кардам дидам риши воъиз баряш буз ман мемонад ва он бузи биёади ман омада аз он сабабаст ки гиря бар ман муставле шуда ; . эй мӯш ! гуё ту низ бнмоз мерӯй аз барои онкии ақрабоу қабӣлаи туро аҳл намоз донанду бтў эътибор кунанд , ё онкии соҳиби хонаро аз барои хиёнату тафзили фиреби диҳӣ . эй мӯш ! ҳар корӣ ки касе кард ва аз ҳақиқати он кор бохабар набошад он кор эътиборӣ надорад , акнӯн ту узр оварадӣ мо низ равона мешавем то вақте дигар . Пас аз ин гуфтугӯи мӯши мунсарифи гашт ва бахона рафт . Гурба бисёр дилгир шуду озурдаи хотири мондаи бахонаи баргашт , қазоро соҳиби хонаи таҳи суфра ӣӣ ки дар хона дошт дар гӯша ӣӣ рехта буд гурба расед ва аз он сайр бихӯрад ва баргашт омад бадари хона ӣ мӯш ва нишаст . Мӯш дид ки гурбаи бози омадау бадари хона ӣ ӯ нишаста , аз воҳима ӣ гурба бова салом кард . Гурба гуфт : ва алейк ассалом эй шайхи кбор ! алиўм омадаам ки меҳмон ту бошам ва набояд узрӣ биоварӣ . Мӯш гуфт : эй шаҳриёр ! хона ӣ ҳақир беравнақаст бҷҳти инки касону аҳли байти ҳақири озурда ва марӣзанд , акнӯн эй шаҳриёр инсоф бидиҳ ки маро чаҳ қадари хиҷолат бояд кашид ва агар мумкинаст шаҳриёр аз рӯй лутфу бандаи навозии ин мартаба аз тақсир ҳақир бугзарад то вақте ки фориғи албол шудаи таҳияу тадорукии маъқӯли гирифтаи он вақти шаҳриёрро хабар кунам то ки ончии тариқ мизбонӣ бошад баъамали орм . Гурба гуфт : агар сад кас дар ин хона бемор бошад ва агар сад ҳазор фитнаи миборд ва агар тамоми олам баҳам хӯрд бҷоӣии нмирўму гом аз гом бар нмидорм , ва ту хоҳии меҳмон дор бош , хоҳӣ набош ,у хоҳии бахона рӯй ё нарӯй , марои баҳол худ бигзор ки ман шарт кардаам ва фурӯгузор нахоҳам буд . Ва ҳадис : акрами алзиФу луи кони коФро , амреаст ки нисбати бмҳмони дорӣ ва дар ин боби далели фаровон ва бисёраст , аз онҷмлаҳ инаст :