Соқио мавсим онаст ки менӯш кунем

Меҳнати гардиши айём фаромӯш кунем

Хез чун дар чаман афтод зи булбули ғулғул

Қлқли булбуларо як нафасӣ гӯш кунем

Дўсткомии ҳама бо ёр калладор хӯрем

Айш дар сояи он сарви қабо пӯш кунем

Дар даҳ он ратли гарон то сабк аз қӯт май

Ақлро волау саргашта ва мадҳуш кунем

Аз сар мо наравад то бқёмти мастӣ

Гар май аз соғари лаъли лаби ту нӯш кунем

То бкии деги ҳавас аз паии меҳмони хаёл

Бар сари оташи савдои ту пар ҷӯш кунем

Рӯзҳо даст задем аз ғами ишқат бар сар

Бомидӣ ки шабӣ бо ту дар оғӯш кунем

Кисвати ҳасан чу бар қади ту ороста анд

То қиёмати илми ишқи ту бар дӯш кунем

Хез бо ибни ямини шод бъшрт биншин

То нишоту тараби имрӯз ба аз дӯш кунем