Фоир бо тазоҳур , риё , бикоргӣу тани парварӣ ба шиддат мухолиф бӯдау риёкорону тани парваронро сарзаниш мекардааст .

Гуруҳе аз талаба дар « баради хӯн » ки дар замони Фоизи дорулълим кӯчакӣ бӯда фақат ба дарси хондану тани парварӣ ва хӯрду хоб мепардохтаанду бад-ӣни баҳона аз кору кӯшиши сар боз мезадаанд , ин танбалӣу тани парварӣ ва бе таваҷҷӯҳии онон ба кору кӯшиши нафрату хашми Фоизро ки ба забону сарфу наҳви арабии ҳам тасаллутӣ дошта нисбат ба онони барангехта ва сабаб мешавад ки ин қитъаи шеъри муламмаъро бсроид :

Аиҳо алтлоби номўои фии буют

- воскнўои фии дор кам колънкбўт

Фозкрўои ашъори боқири доимо

- лои тқўлўои кони зайди қоӣмо

Мадриса бояд ки тан лоғар кунад

Ҷисмро афсурда , рух асФр кунад

Мадриса кӣ зебади ин нобахрадон

Ҷой ӣнонаст истабли харон