Ба ёди он қоматам аз дидан шамшод ме ояд

Ба ҳар ҷо рӯй хуши байнами рух ӯ ёд ме ояд

Ту барги гул ба ин нозуки дилиҳо , чун равои дорӣ !

Ки ояд аз дилати корӣ ки аз фӯлод ме ояд

Набошад ҳасрати ширини лабонро чораи ҷузи мурдан

Ба гӯшами ин садо аз теша Фарҳод ме ояд

Кадомин ғунчаро имшаб дигар банд қабо бозаст

Ки хуши буии гул аз таҳрики мавҷ бод ме ояд

Аз он захмӣ ки рӯзӣ бар сар аз бедод ширин хӯрд

Ҳануз аз рахнаҳои бесутун фарёд ме ояд

Чаҳ сон хоҳад касе дод дили худ аз сари зулфӣ !

Ки аз ҳар уқдаи буии хӯни сад бедод ме ояд

Чаҳ беҳбӯдии тавон файёз дидан аз чунин умрӣ

Ки ҳар рӯзӣ ки ояд рӯзи пешин ёд ме ояд