Шабӣ зол бинишаст ҳангоми хоб

Сухан гуфт бисёр зи афросйоб

Ҳам аз разми зани номдорони хеш

Вазони паҳлавонону ёрони хеш

Ҳаме гуфт ҳарчанд каз паҳлавон

Буд бахти бедору равшани равон

Бибояд яке шоҳи хсрўнжод

Ки дорад гузаштаи суханҳо биёад

Ба кирдор киштӣаст кори сипоҳ

Ҳамаш бод ва ҳам бодбони тахти шоҳ

Агар дорадӣ Тӯсу Густаҳми фар

Сипоҳасту гардон бисёр мар

Нзибд баришон ҳамеи тоҷу тахт

Бибояд яке шоҳи бидорбхт

Ки бошад бадви Фрҳи эзадӣ

Битобад з дияем ӯ бхрдӣ

зи тухм Фаридун биҷустанд чанд

Яке шоҳ , зебои тахти баланд

Надиданд ҷузи пӯри тҳмоспи зў

Ки зӯр каён дошту фарҳанги гӯ

Бшди Қорану мӯбаду марзбон

Сипоҳии зи бомину зи грзбон

Яке муждаи бурданди наздики зў

Ки тоҷи Фаридун ба ту гашти нав

Сипаҳдори дастону иксри сипоҳ

Туро хостанд эй сазовори гоҳ

Чу бишунид зў гуфта мӯбадон

Ҳамон гуфта Қорану бхрдон

Биёмад ба наздики Эрони сипоҳ

Ба сар бар ниҳодаи киёнии кулоҳ

Ба шоҳӣ бирав офарин хонд зол

Нишаст аз бар тахти зўи панҷ сол

Куҳан буд бар соли ҳаштод мард

Бидод ва ба хӯбии ҷаҳон тоза кард

Сипаҳро зи кори бадӣ боз дошт

Ки бо поки яздони яке роз дошт

Гирифтан наёраст ва бастан касе

Вазон пас надиданд куштани басӣ

Ҳамон бад ки танагии бади андари ҷаҳон

Шудаи хушки хоку гёро даҳон

Наомад ҳамеи зи исмони ҳеҷ нам

Ҳаме баркашиданд нон бо дирам

Ду лашкар барон гӯна то ҳашт моҳ

Ба рӯй андар оварда рӯй сипоҳ

Накарданд икрўзи ҷангии гарон

На рӯзи ялон буду разми сарон

зи танагӣ чунон шуд ки чора намонад

Сипаҳро ҳамеи пуд ва тора намонад

Сухан рафташон як ба як ҳамзабон

Ки аз мост бар мо бади осмон

з ҳар ду сипаҳ хост фарёду ғў

Фиристода омад ба наздики зў

Кигар баҳри мо зини сарои сипанҷ

Наомад ба ҷузи дарду андӯҳу ранҷ

Биё то бубахшем рӯй замин

Саройем як бо дигар офарин

Сари номдорон тиҳӣ шуд зи ҷанг

з танагӣ набад рӯзгори диранг

Бар он барниҳоданд ҳар ду сухан

Ки дар дил надоранд кини куҳан

Бубахшанд гетӣ ба расм ва ба дод

зи кор гузашта наёранд ёд

з дарёӣ пайканд то марзи тӯр

Азон бахши гетии зи наздику давр

Рўорўи чунин то ба чину хутан

Супурданд шоҳӣ барон анҷуман

зи марзии куҷои марзи харгоҳ буд

Азўи золро дасти кӯтоҳ буд

Вазин рӯй таркон наҷӯянд роҳ

Чунин бахш карданд тахту кулоҳ

Сӯии порси лашкар бурун ронад зў

Куҳан буд лекин ҷаҳон кард нав

Сӯии Зобулстони бшди золи зар

Ҷаҳонӣ гирифтанд ҳар як ба бар

Пар аз ғулғул ва раъд шуд кӯҳсор

Замин шуд пар аз рангу буи ва нигор

Ҷаҳон чун арӯсии расидаи ҷавон

Пар аз чашмау боғу оби равон

Чу мардум бидорад ниҳоди паланг

Бигардад замона бирав тору танг

Маонро ҳама анҷуман кард зў

Ба додар бар офарин хонд нав

Фарохӣ ки омад зи танагии падед

Ҷаҳон офарин дошт онро калид

Ба ҳар сӯи яке ҷшнгаҳ сохтанд

Дил аз кин ва нафрин бипардохтанд

Чунин то баромади барин соли панҷ

Набуданди огаҳи кас аз дарду ранҷ

Ббди бахти эрониёни кндрў

Шуд он додгустари ҷаҳондори зў