Зоби қалбии ман иштиёқи лқок

Ҳасрат васл мебарем бхок

Бар сари оташ ту ме сӯзем

Дар ҳавоӣ ту мешавем ҳалок

Чун зарурӣаст сӯхтан мо ро

Аҳрқи арўоҳнои бнори ҳўок

Май диҳем аз паии соли ту ҷон

Аҳдонои рбнои сиблати рзок

Гар ту хоҳӣ ки мо ҳалок шавем

Ҷон фишонем аз барои ҳалок

Дӯст хоҳад чаҳ сӯзишу шӯриш

Ману сӯзи даруну синаи чок

Дилу ҷон пок кардам аз ағёр

Пок бояд равад ба олами пок

зи оташи ишқ гар бисӯзад файз

Гуми шӯ аз баҳри кўхсу хошок