Зиҳии хуҷастаи замонӣ ки ёр боз ояд

Ба коми ғмздгони ғмгсор боз ояд

Агар фидои эмом замон нахоҳад шуд

зи сар чаҳ гӯяму сари худ чикор боз ояд

Ба пеши хайл хаёлаш кашидам аблақи чашм

Ба он умед ки он шаҳсавор боз ояд

Даии хафо чаҳ ҷафоҳо ки кард ва дил бикашед

Ба буии он ки дигар навбаҳор боз ояд

Ғамин мабод ки умрат дар интизори гузашт

Ки ҷони умри пас аз интизор боз ояд