Алҳамдулиллоҳи раби Алъоламин волслўаҳи вассаломи алии сидолоўлини волохрини Муҳамаду алии волҳмои алтибини алтоҳрин

Аммо баъд ; бар нафаси рӯҳонӣу ақли осмонӣу фикри соқибу раъии соиби онон ки дар кашфи муъзалоту ҳали мушкилот , мақсӯди қосдоннду мунтаҷаъи роидон , яъне асҳоби Фтнту зкоء ва арбоб киёсту дҳоء – ки фикри гиреҳи гушойашони мизон кам ва Киевасту раъии савоби намоишони меъёри нақду зиФ , мастур ва мактум нест , бал ки пайдо ва маълумаст ки баъд аз малакаи ҳикмат яъне илми асмоءу шинохти ҳақоиқи ашёъ , ки бҳқиқти рӯҳи рӯҳи инсонӣу сармояи футуҳ ҷовдонӣаст ; фасоҳати забону балоғати баёнро тқриро бар ҳар ҳрФтӣу саноатӣ мазиятаст , ва ҳеҷ маҳбӯбро ҷилваи ҷамоли ин ҳусно ва ҳеҷ машрӯбро нашоҳ зўоқи ин саҳбои натавонад буд . Чаҳ инсони мадании алтбъ дар рафъи ҳоҷати шахсеи боФрод навъе муҳтоҷаст ;у мақсӯди хавотиру макнуни змоир , бе мадади тақрири забону мъўнти таҳрири бенон аз қавмии бқўмӣ ва аз явмии биўмӣ муттасил нашавад ,у балоғати тақрир чун сромт шамшерасту тақрири маълулро дар ҳангоми мақолу шамшери мФлўлро дар ҳангомаи қаттол , ҳунарии машҳуру асарӣ мазкӯр нахоҳад буд . Ва дарин аҳд ки бҳсни астноъи дорои доноу шаҳриёри тавоно , соҳиби малики қавӣаму вориси тоҷи втхти қадим , молики сўту сайфу дофеъи зулму ҳайф , ҳорси ҷумлаи билоду соиси кафеи ибоди мбтғои раҷёну мстғоси мазлӯмон , шоҳаншоҳи мамолики маҳрусаи Эрон , алслтони бен алслтону алхоқони бен алхоқони бен алхоқони алслтони Носириддини шоҳи қоҷори лозоли ллдини носроу ллкФри косроу ллъдли ноштоу ллзлми коштоу ллблоди ҳорсоу ллъбоди соисоу алии сарири алмалики қоъдоу алии мъорҷи алъзи соъдои мо тъзд алотёр ъанд тнсми алсбоҳу тамоюл алошҷор ъанд тнсми алрёҳ – ки дониши баназари анояти млҳўз ,у донои бдўлти қурбати маҳзуз ,у рубъи фазойили мриъу мхсбу фақри рзоили ммҳл ва мҷдбаст , наввоби ашрафи волои зўолъзи албоҳру алързи алўоФри волўҷаҳи албҳиҷи волрои алнзиҷу алнсби алмзкўру алҳсби алмўФўру алкўокби алмсъўдаҳу алмқоми алмҳмўдаҳу алмнзли алрФиъи алшомху алмҳли алмниъи албозх , қурбат ёфта боргоҳи манзури анояти подшоҳи шоҳзодаи озода , нойиби алоёлаҳи албоҳраҳи мътмдолдўлаҳи алқоҳраҳ , Фарҳоди мирзо – ки бо қурбати даргоҳу қаробати шоҳаншоҳу таҳаммули Фодҳоти ҳукӯмат ,у боҳзоти раёсат , аз тасҳеҳи каломи форсии забонони балхӣу ҳрўӣу арабии доноёни бадавӣу қрўӣу Фсҳои хзоъаҳу аданону блғои қзораҳу қаҳтон , худро чун субҳ аз хандидану меҳр аз тобидан ,у сҳоб аз саховату баҳор аз тароват , ва рӯй маъшӯқ аз сафоу дили ошиқ аз вафои боз натавонад дошт ; аз ин ҷумлаи як чанд маҳзи бси фавойиди фасоҳату нашри Фўоиҳи балоғат , ва сӯхтан ин авду сохтани ин сурӯд ,у ривоҷи ин нақду низоми ин ақди хотири дарёи захоири бргмошту расоълу мФоўзоту фаромину номаи ҷот ,у ҳикоёти баҳҷати ангезу наводири таййибатомез аз мактуботи Сайиди бузургвору вазири олии миқдор , ҳосили гардиши гардун , натиҷаи адвору қурун , трозндаҳи маъонии мусаллами ақосии водонӣ , доҳиаҳи аср , боқъаҳи даҳр , ҷаноби ризвони моби мирзои Абулқосими қоими мақом – лозоли мстғрқои фии баҳори алнъиму мстрўҳои бнсими алтнсим – ки мунташиру мутафарриқ буд , авқоти гиромии харҷ ва дарин маҷмӯъа дарҷ кард . Волҳқи томтар силони дукони адаби кушодау матоъи ҳунар бар ваии ниҳода ,у номаи балоғатро бхти ороста ,у хомаи фасоҳатро бқт перостаанд , дасти хирадро чунин вазирӣу малики адабро чунин муширӣ ,у боғи фазлро самарии бад-ӣни ширинӣ ,у кони илмро гавҳарии бад-ӣни рангинӣ нишон надодаанд ;у фозилони бихараду доноёни неку бад ки саррофони рустаи броъту наққодон ҳар саноатанд , чун баназари таҳқиқи холӣ аз хаёли ботилу шуғли шоғил , ва ҳам мғФл дар бадоеъи ании сҳоиФу рўоиъи ин латоиф аз таъмини хоӣФу истимолати мутамаррид ,у тҳбиби аҷонибу тақрйви абоъд ,у тасаллӣаи маҳзуну танбеҳи ғофил ,у тазкираи оқил дар нигаранд , донанд ки дарин ҳуққа чаҳ гавҳарҳо ва дарин талаба чаҳ анбарҳо , ва дарин дил чаҳ розҳо ва дарин парда чаҳ оўозҳост , ва маълум шавад ки ҳеҷ як аз мтрслони салафу халаф , чеҳраи бизоءи сафҳаро бад-ӣни хушии нёростаҳу ламаи савдои хатро бад-ӣн дилкашӣ наперостаанд , ва ҳеҷ с аз арбоби саноати балоғату бизоъати броъти маънии ҷалилро дар лафзи қалил ,у мақсӯди дақиқро дар қолаби рақиқ , ббёнии ҳлўи алмзоқу тбёнии ъзби алмсоғи бҳиси иҳлўи аъло алоФўоаҳи лафзау илзълии алозҳони ҳифза , бад-ӣни латофат эрод накарда дар ҳақиқати каломи ин устоди ризвони маъод дар равонӣу саломату содагӣу латофат , оби қроҳ боронасту вуҷӯҳи сабоҳи ёрон , ки ин беолоишӣ , дар ҳақи ташнагон гуворотараст ва он беороишӣ дар чашми ошиқони зеботар . Агарчӣ шоҳзодаи озодаи лозоли мўидои лрФъи илми олълуму тсФҳи алмнсўру алмнзўм дар назм ин фароед хроиду ҷамъи ин аўобди шўорд , аз ӯҳдаи талаб тФсӣ кард ; вале чун сулолаи хотиру зодаи табъи он Сайиди олии мақом , дар атрофи Эрон , бали акнофи ҷаҳони парокандау мутафарриқ буд ; ва чунон ки алоқа дару риштаи гавҳарӣ ки мнсрм ва мнФсм шавад ва ҳар дона дар рахна ё шикофии золу маҷҳӯл улҳол бимонад , ҷамъаш мтъср бошад ; тадвини ин ҷумлаи мтбддот низ мутааззир менамӯд ; бидон чаҳ дарин маҷмӯъаи мзбўт ва мусбатаст , ақсор кард , ва ҳамин қадар бар фазли он ҷаноб бурҳонӣаст вофе ,у иқтизои китобу иқтидои асҳобро кофӣ , ки доманӣ аз гулҳои бустону таронае аз таронаҳои ҳазор дастони бози намояд ; ки ин боғро чаҳ рангҳо ва ин мурғро чаҳ оҳангҳост .

Умед ки дар сояи анояти шоҳаншоҳи исломёни паноҳ – ки рӯзгораши бкому аҳдаш то абад бар давоми бод – ин шоҳзодаи озода бар муроди дилу коми хотири рӯзгори гзронод , ва аз тўорқи лиёлӣу бўоӣқи айёмаши кароҳатии мрсод . Мо тродФи аллилу алнҳору тъоқби алқрўни волоъсор

Ин даъватро бгоҳ тҳлили омин омин кунод Ҷабраил .