Мо чашми сияҳ бар шаҷар тавр надорем

Ҷузи лолаи дарин бодия манзур надорем

Ин турфа ки пайваста гирифтор хуморем

Бо онкии лаб аз май чу қадаҳ давр надорем

То коми дил аз ханҷар қассоб нагирем

Аз доман ӯ даст ба сотўр надорем

Бе рӯй тугар оина гирдем , малулем

Вар меҳр шавем , аз ту ҷудо нур надорем

Дар соя ҷғдаст нишоти абади мо

Он рӯз ки мотам набӯд , сур надорем

Аз ҳасрати наздикии хуршед , ҳалокем

Ҳарчанд ки тоби назар аз давр надорем