Дӯш дидам ки млоик дар майхона заданд

Гул одам бисириштанд ва ба паймона заданд

Сокинони ҳарами стару ифофи малакӯт

Бо ман роҳ нишин бода мастона заданд

Осмони бор амонат натавонист кашид

Қуръаи кор ба номи ман девона заданд

Ҷанги ҳафтод ва ду миллати ҳамаро узри буна

Чун надиданд ҳақиқати раҳ афсона заданд

Шукри эзад ки миёни ман ва ӯ сулҳ афтод

Суфиёни рақси кунони соғар шукрона заданд

Оташ он нест ки аз шуъла ӯ хандад шамъ

Оташ онаст ки дар хирман парвона заданд

Кас чу ҳофиз накушод аз рухи андешаи ниқоб

То сари зулфи суханро ба қалам шона заданд