эй ҳамаи шакли ту матбӯъу ҳамаи ҷои ту хуш

Дилам аз ишваи ширини шкрхои ту хуш

Ҳамчуи гулбарг трӣ ҳаст вуҷӯди ту латиф

Ҳамчуи сарви чамани хулди саропои ту хуш

Шевау нози ту ширин , хату холи ту малеҳ

Чашму абрӯии ту зебо , қаду болои ту хуш

Ҳам гулистони хаёлами зи ту пари нақш ва нигор

Ҳам машоми дилам аз зулфи самани сои ту хуш

Дар раҳи ишқ ки аз сайл бало нест гузор

Кардаам хотири худро ба таманнои ту хуш

Шукри чашми ту чаҳ гӯям ? ки бидон беморӣ

намекунад дарди маро аз рухи зебои ту хуш

Дар биёбони талаб гарчи з ҳар сӯи хтрист

намеравад ҳофиз бедил ба таваллои ту хуш