Болоблнди ишвагар нақши бози ман

Кӯтоҳ кард қиссаи зуҳди дарози ман

Дидӣ дило ки охири перӣу зуҳду илм

Бо ман чаҳ кард дидаи маъшуқаи бози ман

Май тарсам аз харобии имон ки май барад

Миҳроби абрӯии ту ҳузури намози ман

Гуфтам ба далқ зарқ бапушам нишони ишқ

Ғаммоз буд ашк ва аён кард рози ман

Мастаст ёру ёд ҳарифон наме кунад

Зикраш ба хайри соқии мискини навози ман

ё раб кӣ он сабои бўзд каз насими он

Гардад шмомаҳи карамаши корсози ман

Нақшӣ бар об май занам аз гиря ҳолиё

То кӣ шавад қарини ҳақиқати муҷози ман

Бар худ чу шамъи хандаи занон гиря ме кунам

То бо ту санги дил чаҳ кунад сӯзу сози ман

Зоҳид чу аз намози ту корӣ наме равад

Ҳам мастии шабонау розу ниёзи ман

Ҳофизи зи гиря сӯхт бигӯ ҳолаш эй сабо

Бо шоҳи дӯстпарвар душмани гудози ман