Дар ҷумлаи шунидани шеър мубоҳаст ,у пайғомбари слии аллоҳи алайҳ ва силам шунидаасту саҳобаи ризвони аллоҳ алайҳим гуфтаанд ва шунида .

Қол алнабӣ , алайҳи ассалом : « إни ман алшъри лҳкмаҳ , волҳкмаҳи золаи алмؤмни ман ҳайси ваҷдҳо Фҳўи أҳқи баҳо . Аз шеър шеърӣаст ки баҳақ ҳикмат бошаду ҳикмати золаи муъмин буд ки аз вай ғоибаст он ки биёбад бидон аввалӣ тар бошад . »

Ва қавла , алайҳи ассалом : « أсдқи калимаи қолтҳои алъараб , қавл лабед . » рост ва мӯҷазтарин калимае ки араб гуфтаанд қавл лабедаст ки : ҳарчӣ ҷуз худовандаст ҳама ботиласт , қоли алқоӣл :

أлокли шийъи мохлои аллоҳи ботил

Вкли Наими ломҳолаҳи зоӣл

Ва рӯй Амри бен алшриди ани أбиаҳи рҳмҳоллаҳи ъалиҳумо анаи қол : « إстншднии расӯли аллоҳи слии аллоҳи алайҳу силам : ҳилли трўии ман Умияи бен أбии алслти шиӣо . Фоншдтаҳи моӣаҳи қофия ; клмои мррти алии байти қол : ҳайа . Фқоли расӯли аллоҳи слии аллоҳи алайҳу силами кодأни ислми фии шеъра . »

« ҳеҷ ривоят кунӣ аз ашъори Умияи бен абии алслт ? » гуфт : балии сдбит ривоят кардаму андари охир ҳар байтӣ ки гуфтамӣ , мегуфтӣ : « ҳайа ; яъне дигар бигӯӣ . » ва монанди ин ривоёт бисёр омадааст аз вай ва аз саҳоба ва умр гуфт , разии аллоҳи анҳу .

Ва мардумонро андари ин ғалатҳо афтодааст . Гуруҳе гуфтаанд ки : шунидани ҷумлаи ашъор ҳаромасту рӯзу шаби ғайбат мусулмонон мегӯйанд ,у гуруҳеи ҷумлаи онро ҳалол доранду рӯзу шаби ғазалу сифати зулф ҷонон бишинаванду андари ин бар як дигари ҳуҷаҷи оранду муроди ман исбот он нест .

Аммо машойихи мутасаввифаи разии аллоҳи анҳуамро андари ин тариқи ҳуҷҷат онаст ки аз пайғамбари алайҳ ассалом пурседанд аз шеър . Вай гуфт , слии аллоҳи алайҳ : « каломи ҳасанаи ҳасану қабеҳаи қабеҳ . » суханӣаст , некӯии он никўбўду зишти он зишт ; яъне ҳарчӣ шунидани он ҳаромаст , чун ғайбату бӯҳтони вФўоҳшу зм касеу калимаи куфр ба назму насри ҳама ҳаром бошад , ва ҳарчӣ шунидани он ба наср ҳалоласт чун ҳикмату мавоъизу истидлоли андари оёти худованду назари андари шавоҳиди ҳақ ба назми ҳам ҳалол бошаду дрҷмлаҳ ҳамчунон ки назари андари ҷамолӣ ки маҳали офат буду бсўдни он мҳзўри ҳаром , шунидани сифат он бидон ваҷҳи ҳаром буд ва он ки инро мутлақ ҳалол гуяд , назму бсўднро ҳалол бояд дошт , онгоҳи он зндқаҳ бошад ва он ки гуяд : « ман андари чашму руху хаду зулфу холи ҳақ май шинавам ва он май талабам ; аз он чаҳ чашму гӯши маҳали вмнбъ илманд » воҷиб кунад ки ин бо дайгарӣ мегуяд : « ман май ббсоўми мари он шахсро ки он яке шунидани сифати он мераво дорад » ва гуяд ки : « андари он ҳақ май талабам . » ки ҳостӣ аз ҳостии аввалӣ тар набошад мари идроки маъниро . Онгоҳи куллияти шариъат ботил шавад ; қавла , алайҳи ассалом : « алъайнони тзнён » , ҳукм ин бархезаду маломат аз бсўдни номаҳрамон мунқатиъ шаваду ҳудӯди шаръӣ соқит гардад ва ин залолат буд .

Ва чун ҷаҳлаи мстсўФи мари мустағриқони мустамеъонро диданд ки месамоъ карданд ба ҳол , пиндоштанд ки ба нафас мекунанд . Чун эшонро бидиданд гуфтанд : « ҳалоласт вогари нестии эшон нкнндӣ . » бидон тақлид карданд , зоҳир барграфтанду ҳақиқати бгзоштнд то худ ҳалок шуданду қавмии ҷҳоли дигарро ҳалок карданд ва ин аз офот замонааст ва ба ҷои худ шарҳи даҳум ба тамомӣ , ани шоءи аллоҳи ъзи вҷл .