Соқио бар сари ҷони бор гаронаст танам

Бодаи даҳ боз Раҳон як нафас аз хештанам

Ман аз ин ҳастӣ худ нек ба ҷон омада ам

Ту чунон бехабарам кун ки надонам ки манам

Нафасро ёр нахоҳам ки на зини иқлӣмам

Чаҳ кунам суҳбати ҳиндӯ ки зи шаҳри хутанам

Гули бустони ҷаҳон дар назарам чун ояд

Равзаи боғ биҳиштаст на охири чаманам

Пеши ин қолаби мурдор чаҳ кораст маро

Нестам зоғу заған , тӯтии шукри суханам

Мурғи боғи малакӯтами ним аз олами хок

Ду се рӯзии қафасӣ сохтаанд аз баданам

эй насими саҳарии буинигорам ба ман ор

То ман аз шавқ , қафасро ҳамаи дарҳами шиканам

Хунаки он рӯз ки парвоз кунам то вари ёр

Ба ҳавои сари кӯяши пар ва болӣ бизанам

Дар миёни ман ва маъшӯқ ҳамамаст ҳиҷоб

Вақт онаст ки ин парда ба як сӯ фиканам