Чун шуд ин эътиқоди номаи дуруст

Бози гирдам ба кору бори нахуст

Кори ман ишқу бори ман ишқ аст

Ҳосили рӯзгори ман ишқ аст

Сар ришта кашида буд ба ишқ

Дил ва ҷон орамида буд ба ишқ

Ба сари ришта худ оем боз

Сухан ошиқӣ кунам оғоз

Ҳаргизи он риштаро халали мрсод

То ба ҳашарами маҳори бинии бод

Он на риштаи слосл зҳб аст

Номи ришта бар он на аз адаб аст

Баҳри шерон буд слосли зар

Ҳар ки шераст азон напечад сар

Ин мусалсали сухан ки май хуоне

Ҳам азон силсилаи сет то доне

То наҷӯшад зи синаи ишқи сухан

Натавон дод шарҳи ишқи куҳан

намезанад ҷӯши ишқам аз сина

То даҳуми шарҳи ишқи дерина

Лек бими малол бе завқӣ

Ки надорад ба шарҳи он шавқӣ

намекунад банди роҳи шавқи баён

Май наад меҳри хомшӣ ба даҳон

Пас ҳамон ба ки лаби фурӯи бандам

Беш аз ин гуфт ва гӯй напасандам

Гар мададгор ман шавад тавфиқ

Ки кунам дарси ишқро таҳқиқ

Баҳри он дафтарии зи нави созам

Достонӣ дигар бипардозам

Вар бимонад ҷаводи умр аз сайр

Хатми аллоҳи лии бмои ҳўи хайр