Ҷавобаш дод устоди сухани санҷ
Ки натавон ёфтан ин ганҷ бе ранҷ
Агар ҳастӣ ба давлати соҳиби ҳуш
Бигӯям як ду пандат то кунӣ гӯш
зи дониши зиндагии ҷӯ то туоне
Ки бедониш , надорад зиндагонӣ
Гар аз донои надории ҳеҷ ёрӣ
зи нодон бар ҳазар мебош борӣ
Касе кӯи неки хоҳ худ набошад
Бигӯ бо дайгарӣ чун бад набошад
Бабр аз суҳбати ҷоҳил , ки оқил
Наҷуед ҳамдамӣ бо ҳеҷ ҷоҳил
Касе кӯи суҳбат ҷоҳил гузинад
Чунон бошад ки бо мурда нишинад
Нишоед ҳамчуи нодон буд мағрур
Ки маъзӯраст он бечора , маъзӯр
Макун бар давлату иқболи худ пушт
Ки даврони ҳамчуи ту , бисёр каси кишт
Мноз аз давлату ҷоҳу ҷавонӣ
Ки он набӯд зи малики ҷовдонӣ
Мада то май туоне фурсат аз даст
Ки резади бода чун қробаҳ бишикаст
Агар хоҳӣ ки аз сармои барии ҷон
Ба тобистони бунаи барги зимистон
Ба саҳрои амли дона чаҳ корӣ
Ки он даштаст ва он бодгдорӣ
Бикун қатъи тамаъ аз ганҷи дунё
Ки нрзди ганҷи дунёи ранҷи дунё
Тамаъи бркни азин манзилгаҳи хок
Ки шуд нокоми азуи ҷамшеду заҳҳок
Ба олам дил манеҳ вена нукта дарёб
Ки олам , сар ба сари нақшии сет бар об
Ҷаҳон ҳар чанд пари зинати сароеи сет
Буруни каши рахти азинҷои кин на ҷое сет
Дарин олам ки одам зу нишонеаст
Дарав ҳар кас ки май бинӣ бақо нест
Буд ҳар синфро як пешаи матлӯб
Ки мебошад мар ӯро он сифати хуб
Дар он кор ар ба ҳад эътидол аст
Ба олами ном ӯ соҳиб камол аст
Чу дод аснофи худро ҳақи таъолӣ
Ба ҳади хеш , ҳар якро камолӣ
Камол олимон набӯд биҷузи илм
Казу яксар тавозуъ зояду ҳалам
Камоли подшоҳони адлу инсоф
Камол ҷоҳилон набӯд биҷузи лоф
Туро пас нест эй султон аз он ба
Ки бошанд аз ту дар роҳат , киу ма
Туро адласт дар фармони итоат
зи ту адлӣ ба аз сад солаи тоъат
Даруни хастаеро шод кардан
Ба аз сад каъбаи ?ути обод кардан
Дар он олам ки бошад диду водӣад
Нахоҳанд аз ту ғайр аз адл пурсед
Чу ширин дид кони устоди комил
Бигуфт ин нуктаҳо бо шоҳи одил
Сано гуфташ ки эй донои огоҳ
Марои ҳам гӯ ки чун бояд шудани роҳ
Чу додӣ панди хусрав , панди ман ҳам
Бифармо то шавам осӯда аз ғам
Суханҳое казу ҷон тоза гардад
Ҷаҳон зу ҳам пар аз овоза гардад