Он сабки мағзӣ ки бар тан парварӣ биниҳод дил

Аз харят шуд асири манҷалоби обу гул

намехӯрам ҳар лаҳзаи захми тозае зон чашми шӯх

Бскаҳ аз ҳар ҷунбиш мижгон занад нохун ба дил

Ихтилоти зоҳиди афсурда бо аҳли нишот

Сахти ночсбон буд чун ханда бар рӯй хаҷал

Нанг аз афъол зиштат мекунад деви раҷим

Вой агар ҷӯёи зи кор худ набошӣ мунфаил