Зад сафирии мурғи ҷони болои арш
Кард мишкӣн аз нафаси симои арш
Хонд бар дили як варақи оёти ишқ
Гашти дили сармасти таслимоти ишқ
Дилбари тарсои хумор ва ме зада
Шуд гулобӣ зад ба роҳи майкада
Ишва Эй зад наргиси мастона ро
Ҳалқа зад ногуҳ дар майхона ро
Соқӣ омад об май бар маст зад
Мутриб омад бар раги дил даст зад
Бозам аз май соқии рӯҳонӣон
[ баради моро то ] дар пери Муғон
Бозам аз неи мутриби девони ишқ
Даст дил бигирифт то айвони ишқ
Боз шуд ширин ба шукри хандаи зан
Тоза шуд доғи дарун кӯҳ кун
Мӯсои ҷон боз шуд бар таври ишқ
Ҷома ӣ ҷон пора шуд аз нури ишқ
Дод Лайлии сунбули мишкӣн ба бод
Бози маҷнӯн дар биёбони сари ниҳод
Бози қамарии сар ба сар дастон кашид
Вази нафири ишқ , ноӣ худ дарид
Боз шуд гули бонги булбул дар чаман
Тоза шуд ишқи гулаш дар ҷону тан
Боз шуд ҷон « вафое » нағмаи гӯ
Дар фироқи дилбари гули рангу бӯ
Ҷони нисори қиблаи абрӯии ишқ
Банда ӣ зуннори зулфи з рӯй ишқ
Ҳалқа дар гӯш дар пери Муғон
Занад хон мазҳаби оҳу фиғон
Қамарии ошуфта бар болои сарв
Сархушу мадҳуши рафтори тзрў
Нағмаи пардознигор ҷанги соз
Масти саҳбои бути ошиқи навоз
Доғдори чини зулфи дӯстон
Тӯтӣ ҳиҷр омад аз Ҳиндӯстон
Мутриби хуши нағма ӣ девони гул
Булбули хунини дил хуш хон гул
Ошиқи шайдо « вафое » дам ба дам
Хуш навое дод андари субҳдам
К-эии насими манзили ҷонони ман
Марҳабо эй ғмгсори ҷони ман
эй аниси гулшану бустони дӯст
Марҳабо эй пайки муштоқони дӯст
эй сабои дасти ману домони ту
Ҷони ман бодои фидои ҷони ту
Ҳўрёнаҳ май хиромӣ ҳар замон
Бар сафи насрину гули домани кашон
Тӯдаи тӯдаи анбари афшони бинмт
Дастаи дастаи гул ба домони бинмт
ё ба гулзори хато рӯ карда Эй
Нофа ӣ машк ғизол оварда Эй
ё гулистонро шабихун карда Эй
Ғорати атр гулистон карда Эй
ё ба бозии боғбони хулд буд
Торӣ аз гесуӣ ҳуронаш гушӯд
ё гузорӣ кардае дар кӯии ёр
Кин чунин анбар фишонӣ борбор
Зинда кардӣ ҷони муштоқони дӯст
Гар на анфоси масеҳо , ин чаҳ буд ?
Чун туе дар базми ҷонони додрас
Ошиқонро [ андакии ҳам ] дод рас
Рӯй кун дар кӯча ӣ он длстон
Аз ман девонаи пайғомии расон
Бӯсае зан бар дару девори ёр
Атр созӣ кун ту дар гулзори ёр
Зинҳор оҳистаи шӯи андари ҳисор
То нагирад зулфи ҷононми ғубор
Кандарин байти ҳарами сайдам ба ноз
намекунад бозича бо зулфи дароз
Дилбарии бинӣ ба ҳасани ороста
Абрӯонаш чун маи нави коста
Хол дорад ҳиндӯонаи машки ноб
Зулф дорад зангӣонаи пари зтоб
Меҳру маи ойӣнаи дор рӯй ӯ
Муштарии пои баста дар гесуӣ ӯ
Як тибқи гули баста бар сарви равон
Як қадаҳ мекарда андари норавон
Туррае мишкӣн бирав овехта
Сунбулу насрин ба ҳам омехта
Ҳар ду зулфаши соябони меҳру моҳ
Оҳӯонро соя ӣ зулфаши паноҳ
Ҳалқа дар гӯши лабаши лаъл ӣмон
Банда ӣ зулфи сиёҳаши зимрон
Ғамзааш аз абрувони хӯни резтар
Нашутур мижгони зи ханҷари тезтар
Бар раги дили ғамза ӣ ӯ нештар
Хастагонро ханда ӣ ӯ гули шукр
Ҳашта дар зулфи сияҳи саҳари ҳалол
Карда дар танги шукри оби зулол
Ашки зораши оби ҳайвони пурвирд
Оби ҳайвонаши дилу ҷони пурвирд
[ авди холаш бар ] рухи афрӯхта
Авд тар бошад бар оташи сӯхта
Зулматасту оҳ аз тобу табаш
Ҳам чу гирдоби Сикандари ғабғабаш
Чун Хизр ваон холи ҳиндӯи насабаш
Май намояди оби ҳайвон дар лабаш
Офати имон ба зулфи анбарин
Ғорати ҷон аз ду лаъли шаккарин
Сӯраташи таъна ба шукр ме занад
Оташи андари ҷон озар ме занад
Чашми банд наргисаш ангехта
Хӯни ошиқро ба мижгони рехта
Қад нагӯям қоматӣ чун нахли тавр
Рух нахонам оризии сад лмъаҳи нур
Саркашу сармасту тунду шӯху шнг
Панҷа аз хӯни азизони лолаи ранг
Бар сар ҳавзаст чун як шуълаи нур
Бар лаби кавсари хиромони ҳам чу ҳур
Лаби гулу болои гулу гули ранг ва бӯ аст
Гар наме доне « глндом » ман ӯ аст
Қибла ӣ ҷон « вафое » рӯй ӯ
Каъба ӣ дил аз ду олами кӯй ӯ
Шона кун зулфи сиёҳаш бо адаб
Даври дор аз хоки роҳаш бо адаб
Саҷдае бар бар қаду болой ӯ
Арза Эй кун аз ман шайдоӣ ӯ
К-эии шукри лаб , дилбари айёри ман
эй ситамгар , тунди ху , дилдори ман
К-эии бад-ӣни боло , балои марду зан
К-эии ду чашмати моя ӣ сад макру фан
К-эии бад-ӣни ҳасани малики рашки парӣ
Дилбар бебоку ёри срсрӣ
Ман ҳам аз хайли шаҳидони туам
Қамарии сарви хиромони туам
Бо ду наргис то зи дастами барда Эй
Бода ӣ нохӯрда мастам карда Эй
Доғдори холи ҳиндӯӣ ту кард
Бе қарори зулфу абрӯӣ ту кард
То ниҳодам дар паии зулфи ту сар
Нест ҷузи савдои марои корӣ дигар
Гулбуни ширин ба ҷони прўрдмш
Ҳам чу булбули ҷон ба қурбон кардамаш
Тунди бодии ногаҳон саҳарӣ намӯд
Он гули навруста аз дастами рабӯд
Умри чандини соларо додам ба бод
То Ғаззолии маст дар домам фитод
Қибла кардам длгшои абрӯӣ ӯ
Аз дилу ҷони банда ӣ ҳиндӯӣ ӯ
Он чунон маст нигоҳам карда буд
То шудам ҳушёри шераши барда буд
Ғмгсори хеши сарвии доштам
Дар хиромидани тзрўиии доштам
Кардамаш парварда аз хӯни ҷигар
Обёрӣ кардам аз ашки басар
Аз ман дилдода чун ваҳшӣ рамед
Оқибат аз бевафое сар кашид
Булбул рӯй ту будам рӯзу шаб
Рӯ ба рӯи сина ба синаи лаб ба лаб
Қиблаи гоҳами тоқи абрӯии ту буд
Бӯсаи гоҳами чашми ҷодӯии ту буд
Даст дар гардан ба ҳам бозии кунон
Бӯса мекардам азон лаъли лабон
Чашми бинои марои бурданди нур
То ба якбор аз миннат карданд давр
Чашми захмии ногуҳ аз мо кор кард
Офтоби бахти моро тор кард
Давр карданд аз ман он ёри маро
эй худо гирад сабаби кори маро
Ошиқам кардӣ ба он чашми сиёҳ
Аз нигоҳии дайну дили барадии зи роҳ
Сӯии чашм [ эй ту эй ҷонон ] ман
Раҳматӣ бар дард бе дармони ман
То чаҳ шуд он меҳрбониҳои ту
Ваон ҳамаи ширини забониҳои ту
Чашм дорам каз ғам озодам кунӣ
Бо нигоҳии як раҳе шодам кунӣ
Бар « вафое » бевафое то ба кӣ ?
эй дили ором ! он ҷудоӣ то ба кӣ ?
Не ғалат гуфтам ки хуршед ҳудо аст
Талъаташи ойӣна ӣ нур худост
Гулбунӣ аз боғи тоҳои нозанин
Қутби олами фахри оли ёءу син
Гар ба дилҳо сикка ӣ огоҳӣ аст
Моҳ то моҳӣ Убайдуллоҳӣ аст
Матлаъи нури худо то ғоятӣ
Офтоб аз акси рӯйиши оятӣ
Хандааш мушкили гшо , мӯъҷизи низом
Аз паии дили мурдагон « яҳёи алъзом »
Абрӯаш аз « қоби қавсин » бо хабар
Рӯйиш аз оёт «у аншқи алқмр »
Нафаси бадро он чаҳ чашми маст ӯ аст
« зўи алФқори ҳайдар » ӣ дар даст ӯ аст
Абрӯаш дар қалби нафаси куфри кор
Оят « лои сайфи алои зулфиқор »
Тоҷдори хитта ӣ фақру фано
Шаҳсавори арса ӣ фахру Гана
Муршидӣ каз илтифоти як нигоҳ
Ҷом ҷам созад дилу ҷони сиёҳ
Хоҷагонро банда дар ҳар ду саро
Бандагонро хоҷа ӣ мшгли гшо
Аз ҷамолаши нури мутлақ равшан аст
Зини сабаби нури дилу ҷон ман аст
То арӯси шаръи азу зевар гирифт
Дид Аҳмади равнақӣ дигар гирифт
Ҳар ки набӯд чун сегон хок дараш
Саг аз ӯ ба , хоки олам бар сараш
Дар Самарқанди лабаш мӯъҷиз намост
Ореи ореи хоҷа ӣ аҳрори мост
эй чароғи хилвати сидқу сафо
эй фироқи сина ӣ аҳли вафо
Шаби чароғ рӯй ту бар ҳар ки тофт
Дар сиёҳии оби ҳайвон дида ёфт
Ҳаст сарви қоматати тўбои шабиҳ
Сояаш « тӯбои лмни дахли фӣа »
Дили гирифтори балои ишқ ту аст
Ҷони шаҳиди Карбалои ишқи тўост
Бас ки аз дили мавҷи хӯн афшонда ам
Дар миёни обу оташ монда ам
Дида Эй дорам пар аз хуноби ноб
Синае чун ҷони муштоқони кабоб
Дида бар дарёии хӯн тӯфон зада
Сина аз аз сӯзи даруни оташкада
Рӯят аз гулзори чини машки хутан
Мӯят аз машки ?хитои сад хутан
Бо сабо бифирист азон гули даста Эй
Ва аз насими атри сунбули баста Эй
Мо зиёдаи ғмгсор овора ем
Дар ғарибӣ бекас ва бечора ем
Мо зи доғи зулфи зиндон дида ем
Меҳнати шоми ғарибон дида ем
Он чаҳ дар роҳи ғарибон мунзавӣ аст
Гар билразад арши аъзам давр нест
Ҳақи зоти он худованди азим
Ки буд бар бандагони худ раҳим
Ҳақи он исмӣ ки бар лавҳ аз қалам
Аз шарофат ибтидо омад рақам
Ҳақи он нурӣ ки [ омад дар ҷаҳот ]
Ғулғула пайдо шуд андари коинот
Бо худоиҳо ки буд аз бе худӣ
Нолаҳои « мо ърФно » ме задӣ
Ҷисми пок аз бандагии пари нола буд
Ҷон навой « мо ърФно » май сурӯд
Ҳақи рӯҳи он далели алмрслин
Фахри одам , раҳмаи ллъолмин
Ҳақи он нурӣ ки аз абри қадам
Гашти аршу курсӣу лавҳу қалам
Ҳақи он рӯҳонӣоне бо ҳам анд
Ки ба ҷони ҳмоли арш аъзам анд
Ҳақи ҷони ҷумла ӣ пайғамбарон
Бар тариқи ҳақи далели бандагон
Ҳақи рӯҳи хоҷагони Нақшбанд
Вораҳон ҷони вафоеро зи банд
Пои банди нафаси но фармон шудам
Зери бори зиллат ва исён шудам
Ҳимматӣ кун шод кун аз раҳматам
Дасти дили гир ва бар ор аз зулматам
Ҷӯши зани дарёии раҳматро дамӣ
Дардмандонро бибахшо марҳамӣ
Даст дил бигушоу чашм сар бабанд
Илтифотӣ кун ба ҷони дардманд
Даст бигушо дар ҳузури кибриё
Лаб биҷунбон дар мақоми илтиҷо
К-эии худованди хатои бахши Карим
эй худои поку додари раҳим
Бигузар аз ҷурм « вафое » ҳар чаҳ ҳаст
Пас ба ҳасани ахттомши гири даст