Меҳмон ман омад он бут ва кард тараб

Шухӣ ки дар ӯ ҳаме бимонадам ба аҷаб

Чун наргис ва гул набаст на рӯз на шаб

Аз назораи ду чашм ва аз хандаи ду лаб