Гуфт Мӯсо эй Карими корсоз

эй ки икдми зикри ту умри дароз

Нақш кжмж дидам андари обу гул

Чун млоик эътирозӣ кард дил

Ки чаҳ мақсӯдаст нақшии сохтан

Вондрўи тухми фасод андохтан

Оташи зулму фасод афрӯхтан

Масҷиду саҷдаи кунонро сӯхтан

Мояи хунобау зрдобаҳ ро

Ҷӯш додан аз барои лоба ро

Ман яқин донам ки айн ҳикматаст

Лек мақсӯдами аён ва руятаст

Он яқин мегуядам хомӯш кун

Ҳирс руят гуядам на ҷӯш кун

Мари млоикро намӯдӣ сари хеш

Кини чунин нӯшии ҳамеи арзад ба неш

Арза кардӣ нури одамро аён

Бар млоики гашти мушкилҳо баён

Ҳашар ту гуяд ки сар марг чист

Мива ҳо гӯйанд сар барг чист

Сари хӯну нутфа ҳасан одамӣаст

Собиқ ҳар беше охир камӣаст

Лавҳро аввал бишӯяд бе вуқуф

Онгаҳе бар вай нависад ӯ ҳуруф

Хӯн кунад дилроу ашки мстҳон

Бар нависад бар ваии асрор онгаҳон

Вақт шустани лавҳро бояд шинохт

Ки мари онро дафтарӣхоҳанд сохт

Чун асоси хона Эй ме афкананд

Аввалин бунёдро бар ме кунанд

Гул бар оранди аввал аз қаъри замин

То ба охир бар кашии моءи муайян

Аз ҳиҷомат кӯдакон гарӣанд зор

Ки намедонанд эшон сари кор

Марди худ зар медиҳад ҳҷом ро

Май навозади неши хӯни ошом ро

Май дӯди ҳмоли зии бори гарон

намерибоед борро аз дигарон

Ҷанги ҳмолон барои бори байн

Ин чунинаст иҷтиҳоди корбин

Чун гаронӣҳо асос роҳатаст

Талхҳо ҳам пешвоӣ неъматаст

ҲФти алҷнаҳи бмкрўҳотно

ҲФти алнирони ман шҳўотно

Тухми мояи оташат шох тараст

Сӯхтаи оташ қарин кавсараст

Ҳар ки дар зиндон қарин меҳнатӣаст

Он ҷазои луқмаеу шҳўтист

Ҳар ки дар қасрӣ қарин давлатӣаст

Он ҷазои корзор ва меҳнатӣаст

Ҳар киро дидӣ бзру сими фард

Донки андари касб кардан сабр кард

Бесабаб бинад чу дида шуд гузор

Ту ки дар ҳиссии сабабро гӯши дор

Онки берун аз табоиъ ҷон ӯст

Мансаби хрқи сабабҳо он ӯст

Бесабаб бинад на аз обу гё

Чашми чашмаи мӯъҷизоти анбиё

Ин сабаб ҳамчун табибасту алил

Ин сабаб ҳамчун чароғасту Фтил

Шаби чароғатро Фтил нав битоб

Поки дони зинҳо чароғи офтоб

Рӯи ту кҳгли сози баҳри сақфи хон

Сақфи гардунро зи кҳгли поки дон

Оҳ ки чун дилдори мо ғмсўз шуд

Хилвати шаб дар гузашт ва рӯз шуд

Ҷуз ба шаб ҷилва набошад моҳ ро

Ҷуз ба дарди дили мҷуи дилхоҳ ро

Тарк исо карда хари прўдаҳ Эй

Лоҷарам чун хари буруни парда Эй

Толеъ исоаст илму маърифат

Толеъ хар нест эй ту хари сифат

Нола хар бишинавӣ раҳм оядат

Пас ндонӣ хари харии Фрмоидт

Раҳм бар исо кун ва бар хар макун

Табъро бар ақли худ сарвар макун

Табъро ҳилл то бгриди зори зор

Ту азуи бустону воми ҷони гузор

Солҳо хари банда будӣ бас буд

Зонк хрбндаҳи зи хари вопас буд

зи ахрўҳни муродаши нафаси тест

Кӯ ба охир бояду ақлати нахуст

Ҳам мизоҷ хар шудаст ин ақли паст

Фикраши ин ки чун алафи орм ба даст

Он хари исои мизоҷ дил гирифт

Дар мақоми оқилон манзил гирифт

Зонк ғолиби ақл буду хари заъиф

Аз савор зафт гардад хари наҳиф

Вази заъифии ақли ту эй хрбҳо

Ин хар пажмурда гаштаст аждаҳо

Гар з исо гаштае рнҷўрдл

Ҳам азу сиҳҳат расад ӯро мҳл

Чунӣ эй исои исои дами зи ранҷ

Ки набӯд андари ҷаҳон бе мори ганҷ

Чунӣ эй исои зи дидори ҷуҳуд

Чунӣ эй Юсуфи зи макору ҳасуд

Ту шабу рӯз аз паии ин қавми ғмр

Чун шабу рӯзии мддбхшои умр

Чунӣ аз сФроиён бе ҳунар

Чаҳ ҳунар зояд зи сафрои дарди сар

Ту ҳамон кун ки кунад хуршеди шарқ

Бо нифоқу ҳилау дуздӣу зарқ

Ту асали мо сирка дар дунёу дайн

Дафъи ин сафро буд сиркнгбин

Сирка афзудем мо қавми зҳир

Ту асали бФзои карамро вои мгир

Ин сзид аз мо чунон омад зи мо

Реги андари чашм чаҳ фазояд ъмӣ

Он сазад аз ту Аё кӯҳли азиз

Ки биёбад аз ту ҳар ночизи чиз

зи оташи ин золмонти дили кабоб

Аз ту ҷумлаи аҳади қавмии бади хитоб

Кони авдӣ дар тугар оташ зананд

Ин ҷаҳон аз атру райҳони огннд

Ту на он авдӣ каз оташ кам шавад

Ту на он рӯҳӣ ки асир ғам шавад

Авди сӯзади кони авд аз сӯзи давр

Бод кӣ ҳамлаи барад бар асли нур

эй зи ту мари осмонҳоро сафо

эй ҷафои ту накӯтар аз вафо

Зонк аз оқили ҷафое гар равад

Аз вафои ҷоҳилони он ба буд

Гуфт пайғомбари адоват аз хирад

Беҳтар аз Меҳрӣ ки аз ҷоҳил расад