Буд кӯрии кӯ ҳаме гуфт аломон

Ман ду кӯрӣ дорам эй аҳли замон

Пас дубора раҳматам оред ҳон

Чун ду кӯрӣ дорам ва ман дар миён

Гуфт як кӯрят мебайнем мо

Он дигар кӯрӣ чаҳ бошад вои намо

Гуфт зишти овозаму нохуши наво

Зишти овозӣ ва кӯрӣ шуд дўто

Бонги зиштами моя ғам ме шавад

Меҳри халқ аз бонги ман кам ме шавад

Зишти овозами баҳри ҷо ки равад

Мояи хашму ғам ва кин ме шавад

Бар ду кӯрии раҳмро дўто кунед

Ин чунин ноганҷро гнҷо кунед

Зиштии овоз кам шуд зини гила

Халқ шуд бар ваии брҳмти як дила

Кард некӯ чун бигуфт ӯ роз ро

Лутфи овози дилаши овоз ро

Вонки овози дилаши ҳам бад буд

Он се кӯрии даврии сармад буд

Лек ваҳобон ки беиллат диҳанд

Бўки дастӣ бар сар зишташ ниҳанд

Чунк овозаши хуш ва мазлӯм шуд

Зу дили сангини дилон чун мум шуд

Нолаи кофар чу зиштасту шҳиқ

Зон намегардад иҷобатро рафиқ

Ахсؤо бар зишт овоз омадаст

Кӯи зи хӯни халқ чун саг буд маст

Чунк нолаи хирси раҳмати каш буд

Нола ?ут набӯд чунин нохуш буд

Дон ки бо Юсуфи ту гиреҳгӣ карда Эй

ё зи хӯн бе гуноҳии хӯрда Эй

Тавба кун вази хӯрда истифроғ кун

Вари ҷароҳат куҳна шуд рӯ доғ кун