Он ғзони тарки хӯн рез омаданд

Баҳри яғмо бар диҳӣ ногуҳ заданд

Ду кас аз аъёни он даҳ ёфтанд

Дар ҳалоки он яке бишитофтанд

Дасти бастандаш ки қурбонаш кунанд

Гуфт эй шоҳону арқони баланд

Дар чаҳ маргам чаро ме афканед

Аз чаҳ охири ташна хӯн манед

Чист ҳикмат чаҳ ғараз дар куштанам

Чун чунин дарвешаму урёни танам

Гуфт то ҳайбати барин ёрат занад

То битарсад ӯу зар пайдо кунад

Гуфт охир ӯ зи ман мискин тараст

Гуфт қосид кардааст ӯро зараст

Гуфт чун ваҳмаст мо ҳар ду якем

Дар мақоми эҳтимол ва дар шакем

Худ варо бикашед аввал эй шаҳон

То битарсам ман даҳуми зарро нишон

Пас карамҳои илоҳии байн ки мо

Омадеми охири замон дар интиҳо

Охирин қарнҳо пеш аз қурун

Дар ҳадисаст охрўни алсобқўн

То ҳалоки қавми Нӯҳу қавми ҳуд

Оризи раҳмати бҷон мо намӯд

Кишти эшонро ки мо тарсими азу

Вари худ ин бар акс кардӣ вои ту