Гуфт эй ёрони замон он расед

Кони сари мактум ӯ гардад падед

Ҷумла бархезед то берун рӯем

То бар он сари ниҳон воқиф шавем

Дар фалони саҳро дарахтӣ ҳаст зафт

Шохҳооши анба ва бисёру чифт

Сахти росихи хаймаи гоҳу мех ӯ

Буи хӯн меоядам аз бех ӯ

Хӯн шудаст андари бен он хуши дарахт

Хоҷаи рокштсти ин манҳуси бахт

То кунун ҳалами худои пӯшеди он

Охир аз ношукрии он қлтбон

Ки аёли хоҷаро рӯзӣ надид

На бнўрўз ва на мавсимҳои ид

Бенавоёнро ба як луқма наҷуст

Ёди новирд ӯ зи ҳақҳои нахуст

То кунун аз баҳри як гови ин лъин

намезанад фарзанд ӯро дар замин

ӯ бахуди бардошти парда аз гуноҳ

Варна май пӯшеди ҷурмашро илоҳ

Кофару фосиқи дарин даври газанд

Пардаи худро бахуд бар ме даранд

Зулм мастураст дар асрори ҷон

Май наад золими бпиши мардумон

Ки ббинидм ки дорам шохҳо

Гови дӯзахро бибинед аз мулло