Ҳамчуи маҷнӯни кови сегиро ме навохт

Бӯса аш медод ва пешаш ме гудохт

Гирд ӯ май гашти хозеъ дар тавоф

Ҳам ҷлоб шукраш медод соф

БўолФзўлӣ гуфт эй маҷнӯни хом

Ин чаҳ шидсти ин ки май ореи мудом

Пўзи саги доим палидӣ ме хӯрд

Мақъади худро ба лаб май астарад

Айбҳои саги басӣ ӯ бар шимурд

Айби дон аз ғайби дони бӯеи набард

Гуфт маҷнӯни ту ҳамаи нақшӣу тан

Андари о ва бингараш аз чашми ман

Кин тилисм баста мавлоаст ин

Посбон кӯча Лайлӣаст ин

Ҳамнишин байну дилу ҷону шинохт

Ков куҷо багазеду маскани гоҳи сохт

ӯ саги фаррухи рух Каҳф манаст

Блак ӯ ҳам дард ва ҳам лҳФ манаст

Он сегӣ ки бошад андари кӯй ӯ

Ман ба шерон кӣ даҳуми як мӯӣ ӯ

эй ки шерони мари сагонашро ғулом

Гуфт имкон нест хомаши вассалом

Гар з сӯрат бигузаред эй дӯстон

Ҷинатасту гулистон дар гулистон

Сӯрати худ чун шикастии сӯхтӣ

Сӯрати кулро шикасти омухтӣ

Баъд аз он ҳар сӯратиро башиканӣ

Ҳамчуи ҳайдари боби хайбар бар кунӣ

Сғбҳ сӯрат шуд он хоҷаи салим

Ки ба даҳ мешуд ба гуфтории сқим

Сӯии доми он тамаллуқи шодмон

Ҳамчуи мурғии сӯии донаи имтиҳон

Аз карам донист мурғи он дона ро

Ғоят ҳирсаст на ҷӯади он ато

Мурғакон дар тамаъи донаи шодмон

Сӯии он тазвири парону давон

Гар зи шодии хоҷа огоҳат кунам

Тарсам эй раҳи рӯ ки бегоҳат кунам

Мухтасар кардам чу омад даҳ падед

Худ набӯд он даҳ раҳ дигар гузид

Қурби моҳии даҳ ба даҳ ме тохтанд

Зонки роҳи даҳ накӯ нашнохтанд

Ҳар ки дар раҳ беқлоўзӣ равад

Ҳар ду рӯзаи роҳ садсола шавад

Ҳар ки тозад сӯии каъба бе далел

Ҳамчуи ин саргаштагон гардад залил

Ҳар ки гирад пешае бе Авесто

Риш хндӣ шуд ба шаҳру рӯсто

Ҷуз ки нодир бошад андари хоФқин

Одамии сар бар занад бе волидайн

Мол ӯ ёбад ки касбӣ ме кунад

Нодарӣ бошад ки бар ганҷӣ занад

МстФоиии кӯ ки ҷисмаши ҷон буд

То ки рҳмни илми алқуръон буд

Аҳли танро ҷумлаи илми болқлм

Воситаи афрошт дар базли карам

Ҳар ҳарисӣ ҳаст маҳрӯм эй писар

Чун ҳарисони таги Марви оҳиста тар

Андари он раҳи ранҷҳо диданду тоб

Чун азоби мурғи хокӣ дар азоб

Сайр гашта аз даҳ ва аз рӯсто

Вази шикаррези чунон нои Авесто