Гуфт астар бо шутури кои хуши рафиқ

Дар фарозу шеб ва дар роҳи дақиқ

Ту на ое дар сару хуш май рӯй

Ман ҳаме оем басар дар чун ғўӣ

Ман ҳаме уфтам бирав дар ҳар дамӣ

Хоҳ дар хушкӣу хоҳи андар наме

Ин сабабро бози гӯ бо ман ки чист

То бидонам ман ки чун бояд бизӣаст

Гуфт чашми ман зи ту равшан тараст

Баъд аз он ҳам аз баландӣ нозираст

Чун броим бар сркўаҳи баланд

Охири ақабаи бубинами ҳӯшманд

Пас ҳамаи пастӣу болои роҳ

Дидаамро вои намояди ҳам илоҳ

Ҳар қадами ман аз сари бениши нуҳум

Аз ъсору аўФтодни вои раҳам

Ту бибинӣ пеши худ як ду се гом

Донаи бинӣ ва набинӣ ранҷи дом

Истўии алоъмии лдикму албсир

Фии алмқому алнзўлу алмсир

Чун ҷанинро дар шиками ҳақ ҷон диҳад

Ҷазби аҷзо дар мизоҷ ӯ наад

Аз хӯриш ӯ ҷазб аҷзо ме кунад

Тору пуди ҷисми худро май тунд

То чиҳил солаши бҷзби ҷузвҳо

Ҳақ ҳарисаш карда бошад дар намо

Ҷазби аҷзои рӯҳро таълим кард

Чун надонад ҷазби аҷзои шоҳи фард

Ҷомеъи ин зарраҳо хуршед буд

Бе ғизои аҷзоатро донад рабӯд

Он замонӣ ки дар оеи ту зи хоб

Ҳушу ҳиси рафтаро хонд шитоб

То бадонеи кони азў ғоиб нашуд

Боз ояд чун бифармоед ки ъад