Воъизии бади баси гузида дар баён

Зери минбари ҷамъи мардону занон

Рафт ҷўҳии чодару рўбнди сохт

Дар миёни он занон шуд ношинохт

Соилӣ пурсед воъизро ба роз

Мӯӣ ъона ҳаст нуқсони намоз

Гуфт воъиз чун шавад ъона дароз

Пас кароҳат бошад аз вай дар намоз

ё ба оҳак ё страҳи бистараш

То намозат комил ояд хубу хуш

Гуфт соили он дарозӣ то чаҳ ҳад

Шарт бошад то намозам кам буд

Гуфт чун қадар ҷӯй гардад ба тӯл

Пас ситурдан фарз бошад эй сеӯл

Гуфт ҷўҳии зуд эй хўҳр бибин

Ъонҳ ман гашта бошад ин чунин

Баҳри хушнӯдии ҳақи пеши ори даст

Ки он ба миқдор кароҳат омадаст

Дасти зан дар кард дар шалвори мард

Кир ӯ бар дасти зан осеб кард

Наъра Эй зад сахти андари ҳоли зан

Гуфт воъиз бар дилаш зад гуфт ман

Гуфт на бар дил назд бар даст зад

Вой агар бар дил задӣ эй пари хирад

Бар дили он соҳирон зад андакӣ

Шуд Асоу дасти эшонро яке

Гар Асои бастоне аз перии шҳо

Беш ранҷад ки он гуруҳ аз дасту по

Наъраи лозир бар гардун расед

Ҳин бабр ки ҷони з ҷон кандан раҳед

Мо бдонстими мо ин тан на ем

Аз варои тан ба яздон ме зӣем

эй хунаки онро ки зоти худ шинохт

Андари амни сармадии қасрии бсохт

Кӯдакӣ гиряд паии ҷўзу мавиз

Пеш оқил бошад он баси саҳли чиз

Пеши дили ҷўз ва мавиз омад ҷасад

Тифл кӣ дар дониш мардон расад

Ҳар ки маҳҷӯбаст ӯ худ кӯдакаст

Мард он бошад ки берун аз шаки сет

Гар баряшу хояи мрдстӣ касе

Ҳар бизиро риш ва мӯ бошад басӣ

Пешвои бад буд он бузи шитоб

Май баради асҳобро пеши қассоб

Риш шона карда ки ман собиқам

Собиқии лекин ба сӯии маргу ғам

Ҳин равиши багазину тарк риш кун

Тарки ин мо ва ман ва ташвиш кун

То шӯй чун буии гул бо ошиқон

Пешвоу раҳнамои гулистон

Кист буии гули дами ақлу хирад

Хуши қлоўўзи раҳи малики абад