Пас паямбар гуфт баҳри ин тариқ

БоўФотр аз амал набӯд рафиқ

Гар буд некӯи абад ёрат шавад

Вар буд бад дар лаҳад морат шавад

Ин амали венаи касб дар роҳи сдод

Кӣ тавон кард эй падар бе Авестоад

Дунтарин касбӣ ки дар олам равад

Ҳеҷ бе иршоди устодӣ буд

Аввалаш илмаст онгоҳии амал

То диҳад бар баъди муҳлат ё аҷал

Астъинўои фии алҳрФ ё зои алнҳӣ

Ман Карими солеҳи ман аҳлҳо

Атлби алдри ахии васати алсдФ

Вотлби алФни ман арбоби алҳрФ

Ани роятами носеҳин ансФўо

Бодрўои алтълими лои тстнкФўо

Дар даббоғигар халқи пӯшеди мард

Хоҷагии хоҷаро он кам накард

Вақти дами оҳангар ар пӯшеди далқ

Эҳтишом ӯ нашуд кам пеши халқ

Пас либоси кибр берун кун зи тан

Мулаббаси зли пӯш дар омухтан

Илми омӯзии тариқаш қавлӣ аст

Ҳарфати омӯзии тариқаш феълӣ аст

Фақри хоҳии он ба суҳбат қоимаст

На забонат кор меояд на даст

Дониши онро сетанд ҷони зи ҷон

На зи роҳи дафтар ва на аз забон

Дар дили солик агар ҳаст он румуз

Рмздонӣ нест соликро ҳануз

То дилашро шарҳ он созад зё

Пас ?илам нашарҳ бифармоед худо

Ки даруни сина шарҳат дода ем

Шарҳи андари сина ?ут биниҳода ем

Ту ҳануз аз хориҷи онро толибӣ

Мҳлбӣ аз дигарон чун ҳолбӣ

Чашма шераст дар ту бе канор

Ту чаро май шери ҷӯӣ аз тғор

Манфазии дорӣ ба баҳр эй обгир

Нанги дор аз об ҷустан аз ғадир

Ки ?илам нашарҳ на шарҳат ҳаст боз

Чун шудӣ ту шарҳи ҷӯу кдиаҳи соз

Дар нигар дар шарҳи дил дар андарун

То наёяд тънҳи лои тбсрўн