эйдиҳанда қӯту тамкину сабот

Халқро зин бе саботии даҳ наҷот

Андари он корӣ ки собити бўднист

Қоимии даҳ нафасро ки мнснист

Сабрашони бахшу каффаи мизони гарон

Вои раҳонишон аз фани сӯратгарон

Вази ҳасудии бозашони хар эй Карим

То набошанд аз ҳасади деви раҷим

Дар Наими фонии молу ҷасад

Чун ҳаме сӯзанд омма аз ҳасад

Подшоҳони байн ки лашкар май кашанд

Аз ҳасади хуишони худро май кашанд

Ошиқони лаъибатони пари қзр

Карда қасди хӯну ҷон ҳамдигар

Вису ромини хусрав ва ширин бихон

Ки чаҳ карданд аз ҳасади он аблаҳон

Ки фано шуд ошиқу маъшӯқ низ

Ҳам на чизанду ҳавоашони ҳам на чиз

Поки илоҳӣ ки адам бар ҳам занад

Мари адамро бар адам ошиқ кунад

Дар дил на дили ҳасадҳо сар кунад

Нестро ҳаст ин чунин музтар кунад

Ин заноне каз ҳама мушфиқ таранд

Аз ҳасади ду зраҳи худро ме хуранд

То ки мардоне ки худ сангин диланд

Аз ҳасад то дар кадомин манзиланд

Гар накардӣ шаръи афсунии латиф

Бар даридӣ ҳар касе ҷисми ҳариф

Шаръи баҳри дафъи шар рое занад

Девро дар шиша ҳуҷҷат кунад

Аз гувоҳ ва аз ямин ва аз накӯл

То ба шиша дар равад деви фузул

Мисли мизоне ки хушнӯдии ду зид

Ҷамъ меояд яқин дар ҳазлу ҷад

Шаръ чун килаҳу тарозуи дони яқин

Ки бадв хасмон раҳанд аз ҷангу кин

Гар тарозу набӯд он хасм аз ҷидол

Кӣ раҳад аз ваҳми ҳайфу аҳтёл

Пас дарин мурдори зишт бе вафо

Ин ҳама рашкаст ва хасмасту ҷафо

Пас дар он иқболу давлат чун буд

Чун шавад ҷинӣу инсӣ дар ҳасад

Он шаётини худ ҳасуд куҳна анд

Як замон аз раҳи зании холӣ на анд

Вон банӣ одам ки исён кушта анд

Аз ҳасудӣ низ шайтон гашта анд

Аз набӣ бархон ки шайтонони инс

Гаштаанд аз масхи ҳақ бо деви ҷинс

Дев чун оҷиз шавад дар уфтатон

Истионат ҷӯяд ӯ зини инсён

Ки шумо ёред бо мо ёре

Ҷониб мойед ҷониби доре

Гар касеро раҳ зананд андари ҷаҳон

Ҳар ду гавани шайтон бар ояд шодмон

Вар касе ҷони барад ва шуд дар дайни баланд

Навҳа медоранд он ду рашки манд

Ҳар ду май хоинди дандони ҳасад

Бар касе ки дод адиб ӯро хирад