Гуфт Микоилро ту рӯ ба зер

Мушти хокӣ дар рибо аз вай чу шер

Чўнк Микоил шуд то хокдон

Даст кард ӯ то ки бирабоед аз он

Хок ларзид ва даромад дар гурез

Гашт ӯ лобаи кунону ашки рез

Синаи сӯзон лоба карду иҷтиҳод

Бо сиришки пари зи хӯн савганд дод

Ки ба яздони латиф бе надид

Ки бкрдти ҳомили арши Маҷид

Кили арзоқи ҷаҳонро мушаррафӣ

Ташнагони фазлро ту мғрФӣ

Зонки Микоил аз кили иштиқоқ

Дорад ва кёл шуд дар иртизоқ

Ки амонами даҳ маро озод кун

Байн ки хӯн олуд мегӯям сухан

Маъдани раҳм илоҳ омад малик

Гуфт чун резам бар он риши ин намак

Ҳам чнонк маъдан қаҳраст дев

Ки баровард аз банӣ одами ғарив

Сабақи раҳмат бар ғазаб ҳаст эй фато

Лутфи ғолиб буд дар васфи худо

Бандагон доранд лобуди хуй ӯ

Машкҳошони пари зи оби ҷӯй ӯ

Он расӯли ҳақи қлоўзи сулӯк

Гуфт анноси алии дайни алмулук

Рафт Микоили сӯии раби дайн

Холӣ аз мақсӯди дасту остин

Гуфт эй донои сару шоҳи фард

Хок аз зорӣу гиря баста кард

Оби дидаи пеши ту бо қадар буд

Ман нтонстм ки орми ношунӯд

Оҳу зории пеши ту бас қадар дошт

Ман нтонстми ҳуқуқ он гузошт

Пеши ту бас қадар дорад чашм тар

Ман чигуна гштмии астизаҳ гар

Даъвати зористи рӯзии панҷ бор

Бандаро ки дар намози оу бзор

Наъраи муаззин ки ҳаёи ъли фалоҳ

Вони фалоҳи ин зорӣасту ақтроҳ

Он ки хоҳӣ каз ғамаш хаста кунӣ

Роҳи зорӣ бар дилаш баста кунӣ

То фурӯ ояд бало бе дофеъӣ

Чун набошад аз тазаррӯъи шофиӣ

Вонки хоҳӣ каз блооши вои харӣ

Ҷон ӯро дар тазаррӯъ оварӣ

Гуфтае андари набӣ ки он аматон

Ки баришон омад он қаҳри гарон

Чун тазаррӯъ менакарданд он нафас

То балои зишони бгштии бози пас

Лек дилҳошон чун қосӣ гашта буд

Он гунаҳҳошон ибодат ме намӯд

То надонад хешро муҷрим анед

Об аз чашмаш куҷо донад давид