Гозрӣ буду мар ӯро як харӣ

Пушти риши ашками тиҳӣу лоғарӣ

Дар миёни санги лох бе гиёҳ

Рӯз то шаб бенаво ва бе паноҳ

Баҳр хӯрдани ҷуз ки об онҷо набӯд

Рӯзу шаби бади хар дар он кӯру кабӯд

Он ҳаволии Нитсаатону беша буд

Шер буд онҷо ки сайдаши пеша буд

Шерро бо пели нари ҷанги аўФтод

Хаста шуд он шер ва монад аз астёд

Муддатӣ во монад зон заъф аз шикор

Бе навои монданди дад аз чошти хор

Зонки боқии хори шер эшон баданд

Шер чун ранҷур шуд танг омаданд

Шери як рӯбоҳро фармуд рӯ

Мари хариро баҳри ман сайёди шӯ

Гар харии ёбӣ ба гирди марғзор

Рӯ фусунаш хон фиребонаш биор

Чун биёбам қӯтӣ аз гӯшти хар

Пас бигирам баъд аз он сайдӣ дигар

Андакӣ ман мехӯрам боқии шумо

Ман сабаб бошам шуморо дар наво

ё харӣ ё гови баҳри ман биҷавӣ

Зон фусунҳое ки медоне бигӯӣ

Аз фусун ва аз суханҳои хушаш

Аз сараш берун куну ӣнҷои кашиш