Бози гашт аз Миср то Бағдод ӯ
Соҷду рокъи саногари шкргў
Ҷумлаи раҳи ҳайрону маст ӯ зини аҷаб
зи инъикоси рӯзӣу роҳи талаб
Каз куҷо аўмидўорм карда буд
Ваз куҷо ифшоанд бар ман симу суд
Ин чаҳ ҳикмат буд ки қиблаи мурод
Кардам аз хонаи буруни гумроҳу шод
То шитобон дар залолат ме шудам
Ҳар дам аз матлаб ҷудотар ме бидам
Бози он айни залолатро ба ҷӯад
Ҳақ всилт кард андари рушду суд
Гмрҳиро мнҳҷ имон кунад
Кжрўиро мҳсд эҳсон кунад
То набошад ҳеҷ Муҳсин бе вҷо
То набошад ҳеҷ хоин бе раҷо
Андаруни заҳри трёқи он ҳФӣ
Кард то гӯйанд зўоллтФи алхФӣ
Нест махфӣ дар намози он мкрмт
Дар гунаҳи халъат наад он мағфират
Мункиронро қасди азлоли сқот
Зл шудаи ъзу зуҳӯри мӯъҷизот
Қасдашони зи инкори зл дайн бидиҳ
Айни зли ъзи расӯлони омада
Гар на инкор омадӣ аз ҳар бадӣ
Муъҷизау бурҳон чаро нозил шудӣ
Хасми мункир то нашуд мисдоқи хоҳ
Кӣ кунад қозии тақозои гувоҳ
Муъҷизаи ҳам чун гувоҳ омад зкӣ
Баҳри сидқи муддаӣ дар бе шаккӣ
Таън чун меомад аз ҳар ношинохт
Муъҷиза медод ҳақ ва ме навохт
Макри он фиръавни сесад ту бидиҳ
Ҷумлаи зл ӯу қамъ ӯ шуда
Соҳирон оварда ҳозири неку бад
То ки ҷарҳи муъҷиза Мӯсо кунад
То Асоро ботил ва расво кунад
Эътиборашро зи дилҳо бар кунад
Айни он макри оят Мӯсо шавад
Эътибори он Асо боло равад
Лашкари орад ӯ пгаҳ то ҳавли нил
То занад бар Мӯсоу қавмаши сиблат
Омнии уммат Мӯсо шавад
ӯ ба таҳти аларзу ҳомӯн дар равад
Гар ба Мисри андари бадӣ ӯ номадӣ
Ваҳм аз сибтии куҷо зоил шудӣ
Омад ва дар сибти афканд ӯ гудоз
Ки бдонки амн дар хавфаст роз
Он буд лутфи хФии кӯро самад
Нор бинмоед худ он нурӣ буд
Нест махфии музд додан дар тақӣ
Соҳиронро аҷри байни баъд аз хато
Нест махфии васли андари парвариш
Соҳиронро васл дод ӯ дар буриш
Нест махфии сайр бо пои раво
Соҳиронро сайри байн дар қатъи по
Орифон зонанд доими омнўн
Ки гузар карданд аз дарёии хӯн
Амнашон аз айн хавф омад падед
Лоҷарам бошанд ҳар дам дар мазид
Амн дидӣ гашта дар хавфии хФӣ
Хавфи байни ҳам дар умедӣ эй ҳФӣ
Он амир аз макр бар исои тунд
Исои андари хонаи рӯ пинҳон кунад
Андар ояд то шавад ӯ тоҷдор
Худ зи шабаҳ исо ояд тоҷи дор
Ҳаии мёўизиди ман исои ним
Ман амирам бар ҷуҳудон хуш пем
Зўтрш бурдор овезед кӯ
Исоаст аз дасти мо тхлити ҷӯ
Чанд лашкар меравад то бар хӯрд
Барг ӯ фӣ гардад ва бар сар хӯрд
Чанд дар олам буд баракси ин
Заҳри пиндорад буд он ангабин
Бас сипаҳ биниҳода дил бар марги хеш
Равшанӣҳо ва зафар ояд ба пеш
Абраҳа бо пели баҳри зли байт
Омада то афканди ҳиро чу мет
То ҳарими каъбаро вайрон кунад
Ҷумларо зон ҷой саргардон кунад
То ҳамаи зуввори гирд ӯ тананд
Каъба ӯро ҳама қибла кунанд
Вази араб кӣна кашад андари газанд
Ки чаро дар каъбаам оташ зананд
Айни съиши иззати каъба шуда
Мӯҷиби эъзози он байти омада
Макёнро ъзи яке бади сад шуда
То қиёмати ъзшони мумтад шуда
ӯу каъба ӯ шудаи мхсўФ тар
Аз чист ин аз ъаноёти қадар
Аз ҷҳози абраҳаи ҳам чун дада
Он фақирони араби тавонгар шуда
ӯ гумони барда ки лашкар ме кашид
Баҳри аҳли байт ӯ зар ме кашид
Андарин фасх азоем венаи ҳамм
Дар тамошо буд дар раҳ ҳар қадам
Хона омад ганҷро ӯ боз ёфт
Кораш аз лутфи худоӣ соз ёфт