Чун мусаллами гашт бебайъу шарӣ

Аз даруни шоҳ дар ҷонаши ҷирӣ

Қӯт мехӯрдӣ зи нури ҷони шоҳ

Моҳи ҷонаши ҳам чу аз хуршеди моҳ

Ротбаҳи ҷонии зи шоҳ бе надид

Дам ба дам дар ҷон масташ ме расед

Он на ки тарсо ва мушрик ме хуранд

Зон ғизоӣ ки млоик ме хуранд

Андаруни хеш истиғно бидид

Гашти туғёнии зи истиғнои падед

Ки на ман ҳам шоҳ ва ҳам шаҳ зода ам

Чун Аннани худ бад-ӣн шаҳ дода ам

Чун марои моҳӣ бар омад бо лмъ

Ман чаро бошам ғубориро табаъ

Об дар ҷӯй манасту вақти ноз

Нози ғайр аз чаҳ кашами ман бе ниёз

Сар чаро бандам чу дард сар намонад

Вақт рӯй зарду чашм тар намонад

Чун шакарлаб гаштаам оризи қамар

Боз бояд кард дукон дигар

Зини манӣ чун нафас зоидан гирифт

Сад ҳазорон жож хоидан гирифт

Сад биёбон зон сӯии ҳирсу ҳасад

То бидон ҷои чашми бад ҳам ме расад

Баҳри шаҳ ки марҷаъ ҳар об ӯст

Чун надонад ончи андари сайл ва ҷӯаст

Шоҳро дил дард кард аз фикр ӯ

Носипосии атои бикр ӯ

Гуфт охир эй хаси воҳии адаб

Ин сазоӣ дод ман буд эй аҷаб

Ман чаҳ кардам бо ту зини ганҷи нафис

Ту чаҳ кардӣ бо ман аз хуии хасис

Ман турои моҳии ниҳодам дар канор

Ки ғурубаш нест то рӯзи шумор

Дар ҷазои он атои нури пок

Ту задӣ дар дидаи ман хору хок

Ман туро бар чарх гашта нардбон

Ту шуда дар ҳарби ман тиру камон

Дард ғайрат омад андари шаҳи падед

Акси дарди шоҳи андар вай расед

Мурғи давлат дар итобаш бар тпид

Пардаи он гӯша гашта бар дарид

Чун дарун худ бидид он хуши писар

Аз сияҳи кории худ гирду асар

Аз вазифаи лутфу неъмат кам шуда

Хонаи шодӣ ӯ пари ғам шуда

Бо худ омад ӯ зи мастии ъқор

Зон гунаҳ гашта сараши хонаи хумор

Хӯрдаи гандуми ҳала зу берун шуда

Хулд бар ваии бодияу ҳомӯн шуда

Дид кони шарбати варо бемор кард

Заҳри он моу мниҳо кор кард

Ҷон чун тоўс дар гули зори ноз

Ҳам чу чғдӣ шуд ба вайронаи муҷоз

Ҳам чу одам давр монад ӯ аз биҳишт

Дар замин меронад говии баҳри кишт

Ашк меронад ӯ к-эии ҳиндӯии зов

Шерро кардӣ асири дами гов

Кардӣ эй нафаси бади боради нафас

Беҳифозӣ бо шаҳи фарёдрас

Доми бгзидии зи ҳирси гандумӣ

Бар ту шуд ҳар гандум ӯ кздмӣ

Дар сарат омад ҳавои мо ва ман

Қайди байн бар пои худ панҷоҳ ман

Навҳа мекард ин нмт бар ҷони хеш

Ки чаро гаштами зиди султони хеш

Омад ӯ бо хеш ва истиғфор кард

Бо инобати чизи дигар ёр кард

Дарди кон аз ваҳшати имон буд

Раҳм кун кони дард бедармон буд

Мари башарро худ мбои ҷомаи дуруст

Чун раҳед аз сабр дар ҳайни садри ҷуст

Мари башарро панҷа ва нохун мабод

Ки на дайни андешад онгаҳ на сдод

Одамии андари бало кушта бааст

Нафас кофар неъматасту гмрҳст