Он яке шахсе ба вақти марги хеш

Гуфта буд андари васияти пеши пеш

Се писар будаш чу се сарви равон

Вақф эшон карда ӯ ҷону равон

Гуфт ҳарчӣ дар кафами кола ва зараст

ӯ баради зин ҳар се кӯ коҳил тараст

Гуфт бо қозӣ ва пас андарз кард

Баъд аз он ҷоми шароб марг хӯрд

Гуфта фарзандон ба қозии к-эии Карим

Нагузарем аз ҳукм ӯ мо се ятем

Мо чу асмъили зи иброҳӣми худ

Срнпичим арча қурбон ме кунад

Гуфт қозӣ ҳар яке бо оқиляш

То бигӯед қиссае аз коҳиляш

То бубинами коҳилӣ ҳар яке

То бидонам ҳол ҳар як бе шаккӣ

Орифон аз ду ҷаҳон коҳил таранд

Зонк бе шуд ёр хирман ме баранд

Коҳилиро кардаанд эшон санад

Кори эшонро чу яздон ме кунад

Кори яздонро наме бенанди ом

Май нёсоинд аз коди субҳу шом

Ҳин зи ҳад коҳилӣ гуед боз

То бидонам ҳади он аз кашфи роз

Бегумон ки ҳар забон парда диласт

Чун биҷунбад парда сарҳо восиласт

Пардаи кучак чу як шарҳаи кабоб

Май бипушади сӯрати сад офтоб

Гар баёни нутқи козиб низ ҳаст

Лек буи аз сидқ ва кизбаш мухбираст

Он насимӣ ки бияёдат аз чаман

Ҳаст пайдо аз сумуми гўлхн

Буии сидқу буии кизби гӯли гир

Ҳаст пайдо дар нафас чун машку сайр

Гар ндонӣ ёрро аз даҳ дила

Аз машоми фосид худ кун гила

Бонги ҳизону шуҷоъони далер

Ҳаст пайдо чун фани рӯбоҳу шер

ё забони ҳам чун сар дегаст рост

Чун биҷунбад ту бадоне чаҳ абост

Аз бухори он бидонади тизҳш

Деги ширинии зи скбоҷи турш

Даст бар дег навай чун зад Фтӣ

Вақт бхридн бидид ашкстаҳ ро

Гуфт донам мардро дар ҳайни зи пўз

Вар нагӯяд донамаш андари се рӯз

Вон дигар гуфт ар бигӯед донамаш

Вар нагӯяд дар сухани пичонмш

Гуфт агар ин макри бишнида буд

Лаби бибандад дар хамӯшӣ дар равад