Гуфт к-эии ёри азизи мҳркор

Ман надорам бе рахти як дами қарор

Рӯзи нуру мксбу тобами тӯй

Шаби қарору селоату хобами тӯй

Аз мурувват бошад ар шодам кунӣ

Вақт ва бевақт аз карам ёдам кунӣ

Дар шубони рӯзии вазифаи чоштгоҳ

Ротбаҳ кардӣ висол эй неки хоҳ

Ман бад-ӣни як бор қонеъ нестам

Дар ҳавояти турфаи ансонистм

Панҷсад астсқостми андари ҷигар

Бо ҳар истисқои қарини ҷўъи албқр

Бениёзӣ аз ғами ман эй амир

Даҳ закоти ҷоҳ ва бингар дар фақир

Ин фақир беадаб но дархураст

Лек лутфи оми ту зон бартараст

наменаҷуед лутфи оми ту санад

Офтобӣ бар ҳдсҳо ме занад

Нур ӯро зон зӣоне нобидиҳ

Ваон ҳдс аз хушкеи ҳизум шуда

То ҳдс дар гулханӣ шуд нур ёфт

Дар дару девор ҳаммомӣ битофт

Буд олоиш шуд ороиш кунун

Чун бирав бар хонд хуршеди он фусун

Шамси ҳам меъдаи заминро гарм кард

То замини боқии ҳдсҳоро бихӯрад

Ҷузви хокии гашт ва раст аз ваии набот

Ҳоказо имҳўи алолаҳи алсиӣот

Бо ҳдс ки бтринст ин кунад

Каши наботу наргис ва насрин кунад

То ба насрини маносик дар вафо

Ҳақ чаҳ бахшад дар ҷазо ва дар ато

Чун хабисонро чунин халъат диҳад

Таййибинро то чаҳ бахшад дар расад

Он диҳад ҳақашон ки лои айни рот

Ки нагунҷад дар забон ва дар луғат

Мо кӣем инро биё эй ёри ман

Рӯзи ман равшан кун аз халқи ҳасан

Мангар андари зиштӣ ва макрӯҳем

Ки зи пари заҳрӣ чу мор кӯҳем

эй ки ман зишту хисолами ҷумлаи зишт

Чун шавам гул чун маро ӯ хори кишт

Навбаҳори ҳасани гули даҳ хор ро

Зинати товуси даҳ ин мор ро

Дар камол зиштем ман мунтаҳӣ

Лутфи ту дар фазл ва дар фани мунтаҳӣ

Ҳоҷати ин мунтаҳӣ зон мунтаҳӣ

Ту бар ор эй ҳасрати сарви сеӣ

Чун бимирами фазл ту хоҳад гирист

Аз карам гарчи зи ҳоҷат ӯ барӣаст

Бар сари гӯрам басӣ хоҳад нишаст

Хоҳад аз чашми латифаши ашки ҷуст

Навҳа хоҳад кард бар маҳрӯмем

Чашм хоҳад баст аз мазлӯмем

Андакӣ зон лутфҳо акнӯн бикун

Ҳалқае дар гӯш ман кун зон сухан

Онк хоҳӣ гуфт ту бо хоки ман

Барфашон бар мадраки ғамноки ман