Наздики туами марои мубини давр

Паҳлавӣ манӣ мабош маҳҷӯр

Он кас ки баъӣд шуд зи меъмор

Кӣ гардад корҳоши маъмур

Чашмӣ ки зи чашми ман тараб ёфт

Шуд равшану ғайби байну махмур

Ҳар дил ки насими ман бар ӯ зад

Шуд гулшану гулистони пурнур

Бе ман агарат диҳанд шаҳдӣ

Як шаҳд буд ҳазор занбӯр

Бе ман агарат амири созанд

Бошӣ бтар аз ҳазор маъмур

Майҳои ҷаҳон агар банушӣ

Бе ман нашавад мизоҷи мҳрўр

Дар барқ чаҳ нома бар тавон хонд

Охир чаҳ сипоҳ ояд аз мӯр

Халқон барқанду ёри хуршед

Бегуфт ту зоҳирасту машҳур

Халқон мӯранд ва мо сулаймон

Хомӯш сабур бошу мастур